اختصاصی «سایت عکاسی» – چندی پیش و پس از انتشار خبر برگزیدگان دومین جشنوارهٔ صنعت تاسیسات تعدادی از مخاطبان سایت در تماس با ما، تقلب یکی از راه‌یافتگان به مسابقه را افشا کردند.

قضیه از این قرار بود که عکاسی به نام محمدصادق رضایی از یکی از استان‌های غربی کشور  با دو عکس پذیرفته شده در میان عکاسان نمایشگاه حاضر بود ولی طبق اعلام تعدادی از مخاطبان سایت، هر دو عکس پذیرفته شدهٔ او، از روی سایت‌های اینترنتی خارجی کپی و برای این مسابقه ارسال شده بود.

پس از دریافت لینک‌ها و مستندات لازم، مراتب به اطلاع دبیرخانهٔ مسابقه رسید و طبق بررسی و اعلام اعضای دبیرخانهٔ مسابقهٔ صنعت تاسیسات صحت موضوع تایید شد و با واکنش مناسب، سریع و حرفه‌ای دبیرخانه، هر دو عکسی که به نام محمدصادق رضایی در این نمایشگاه حاضر بود حذف شده و به جای آن‌ها سه عکس دیگر از احمد صالحی، محمد حیدریان و رضا علی‌اصغری به نمایشگاه راه یافتند. دبیرخانهٔ مسابقه هم با ارسال متنی به رسانه‌ها خواستار اصلاح خبر راه‌یافتگان مسابقه و تشریح تخلف صورت گرفته شد.


یکی از عکس‌هایی که به نام محمدصادق رضایی به دومین مسابقه صنعت تاسیسات راه یافت ولی با اثبات تقلب صورت گرفته از میان منتخبان مسابقه حذف شد.


عکس‌ دوم که به نام محمدصادق رضایی به دومین مسابقه صنعت تاسیسات راه یافت ولی با اثبات تقلب صورت گرفته از میان منتخبان مسابقه حذف شد.

   به نظر می‌رسد عکس اول مربوط به یک شرکت نساجی چینی و عکس دوم یکی از آثار عکاس معروف آمریکایی آندریاس فینینگر (۱۹۹۹-۱۹۰۶) است. 

اما ظاهرا این قضیه به همین جا ختم نمی‌شود. اسفندماه ۹۲ و در جریان برگزاری مسابقهٔ عکس تامین اجتماعی هم نام عکاسی به نام محمدرسول رضایی از همان استان به عنوان برندهٔ جایزهٔ دوم اعلام شد ولی این شخص در واقع عکسی از رضا نظام‌دوست، عکاس مشهدی، را که پیش از این در مسابقات دیگری از جمله جایزه جهانی سونی ۲۰۱۳ به نمایش درآمده بود، از روی اینترنت کپی و به نام خودش در آن مسابقه شرکت داده و برندهٔ جایزهٔ دوم هم شده بود.


عکسی از رضا نظام‌دوست که به نام محمدرسول رضایی برای جشنواره تامین اجتماعی ارسال و برنده جایزه دوم شد و در کتاب جشنواره به نام فرد خاطی چاپ شده است.

   رضا نظام‌دوست به گفتهٔ خود پس از مراسم اختتامیه، به طور اتفاقی متوجه این ماجرا می‌شود و پس از اعتراض به دبیرخانهٔ مسابقهٔ تامین اجتماعی، آن‌ها از پیگیری موضوع سرباز می‌زنند و این عکاس مشهدی شخصا قضیه را پیگیری می‌کند و پس از تلاش بسیار موفق می‌شود جایزه را از فرد خاطی پس بگیرد ولی عکس در کتاب جشنواره با نام محمدرسول رضایی چاپ شده و دبیرخانهٔ مسابقه هم پس از افشا شدن موضوع هیچ کوششی برای اصلاح خبر ارسالی برای رسانه‌ها نکرده است. 

گفتنی‌ست نام محمدصادق رضایی در مسابقات دیگری هم دیده می‌شود؛ از جمله حتی جایزهٔ نخست هفتمین مسابقهٔ عکس «ما می‌توانیم» (اسفند ۹۲) هم به نام همین فرد ثبت شده است که جا دارد مسئولین خانهٔ عکاسان ایران نسبت به بررسی دوبارهٔ آثار ارسالی وی اقدام کنند. 

«سایت عکاسی» امیدوار است موارد ذکر شده در بالا تنها در اثر ناآگاهی، کم‌تجربگی و ناآشنایی با دنیای اینترنت از سوی فرد [افراد] خاطی روی داده باشد ولی با توجه به سابقهٔ تکرار چنین مواردی در کشور از جمله در نخستین جشنوارهٔ فیلم و عکس همراه تهران، به نظر می‌رسد دبیرخانه‌های مسابقات داخلی باید مانند بسیاری از جشنواره‌های خارجی مسئولیت بیشتری در این باره قبول کنند و راه‌حلی برای تائید اصالت عکس‌ها در نظر بگیرند. 

از سوی دیگر روی دادن چنین مواردی و عدم واکنش مناسب دبیرخانه‌ها و پیگیری‌های رسمی و علنی آن‌ها قطعا به اعتبار برگزارکننده و توانایی او در صیانت از حقوق معنوی آثار ارسال شده توسط عکاسان، که برگزارکننده را امین خود دانسته‌اند، ضربه می‌زند. 

روشن است که با موتور جستجوی تصویر گوگل به راحتی می‌توان عکس‌های مشابه هر تصویری را ردگیری کرد و قطعا به اطلاعات بیشتری دربارهٔ اصالت آن دست یافت. 

از سوی دیگر شاید عکاسانی که به صورت حرفه‌ای و مداوم در جریان اخبار عکاسی، نمایشگاه‌ها و مسابقات در کشور قرار دارند هم ضرورت دارد در صورت مشاهدهٔ موارد مشابه و مشکوک به جای سکوت کردن و بی‌تفاوت ماندن در برابر چنین اعمال غیراخلاقی و غیرقانونی با دبیرخانه‌های مسابقات و عکاسان صاحب اثر تماس بگیرند. 

طبق استعلامات صورت گرفته توسط «سایت عکاسی»، ارتکاب چنین عملی مصداق بارز «سرقت هنری» و نقض حقوق مادی و معنوی پدیدآورندهٔ واقعی اثر است و از نظر حقوق کیفری، چون در بخشی از قوانین جزایی کشور جرم‌انگاری شده، لذا قابل پیگیری در محاکم قضایی است.