تور پروژه‌ی هنری «من اینجا هستم» مهدیار جمشیدی به سرپرستی الهام پوریامهر ۱۶ و ۱۷ اردیبهشت‌ماه ۹۵ در اردکان برگزار می‌شود.

  طبق اعلام گالری Ag، جلسه‌ی گفت‌وگو و معرفی پروژه نیز روز پنج‌شنبه ۱۶ اردیبهشت‌ماه ۹۵ از ساعت ۱۹ تا ۲۱ برگزار خواهد شد. «من اینجا هستم»، نتیجه‌ی تحقیقات مهدیار جمشیدی برای ایجاد ارتباط میان دانش‌های مختلف به‌واسطه‌ی فرایندی هنری است. در جهانی که پیام‌ها و معناها در هم می‌آمیزند و واقعیت ارتباط» در غباری از نشانه‌های مه‌آلود محو می‌شود، پروژه «من اینجا هستم» تلاش می‌کند تا به کمک نشانه‌ای ساده بر لزوم گفتگوی میان جغرافیا، علم، تاریخ، فرهنگ، سیاست، اسطوره و… تأکید نماید.

    ویژگی بارز این پروژه، ایجاد شرایطی گفتمانی برای بینندگان است. مرحله‌ی اول آن با نوشتن نام «ایران» در Google Earth/ Google Maps و مشاهده‌ی بالن قرمز روی نقشه که مرکز ثقل کشور ایران را در نقطه‌ای در بیابان‌های شهرستان اردکان استان یزد نشان می‌دهد، تحقق‌یافته است. سپس هنرمند با ایجاد نشانه‌ای فیزیکی بر روی زمین آن مکان را مشخص کرده است؛ بنابراین، وی این امکان را برای خود و دیگر مشارکت‌کنندگان پروژه فراهم نموده تا ایده‌های خود را در رابطه با مفهوم ارتباط» به اشتراک گذاشته و با این کار به مرکز زدایی موقعیت خویش بپردازند.

    «من اینجا هستم» سال گذشته به‌عنوان پروژه‌ای هنری اجراشده و این معرفی به‌منظور مشارکت بینندگان در تولید معانی و مفاهیم جدید مربوط به پروژه است. عملکرد نهایی پروژه در دی‌ماه سال جاری به همراه کاتالوگ و سخنرانی‌های مرتبط با آن در «گالریAg» ارائه خواهند شد.

   پروژه‌ی «من اینجا هستم» با حمایت سازمان محیط‌ زیست استان تهران، سازمان محیط ‌زیست استان یزد، سازمان محیط ‌زیست شهرستان اردکان، اداره منابع طبیعی و فرمانداری شهرستان اردکان، بخشداری عقدا و با هزینه‌ی شخصی هنرمند اجراشده است. معرفی پروژه و رویدادهای موازی آن با حمایت «گالری Ag» به‌صورت تور کیورتورال بوده و با گفتگوها و بازدید از پروژه تحقق خواهد یافت.

   «مهدیار جمشیدی» متولد سال ۱۳۶۱ در تهران است که تحصیلات خود را در دوره‌های کارشناسی عکاسی در «دانشگاه آزاد هنر و معماری» (تهران، ۱۳۸۶)، کارشناسی ارشد خبرنگاری و رسانه‌های جمعی شاخه رسانه چاپ «دانشگاه سن هوزه رکولتوس» (سبو، ۱۳۸۹)، کارشناسی ارشد هنرهای معاصر شاخه عکس «دانشگاه سیدنی» است. وی در آثارش روش ساده کردن و رمزگشایی را به‌عنوان استراتژی‌ای برای مقابله با رمزها، کدها و شرایط مبهم زندگی به کار می‌برد. آثار او نتیجۀ پژوهش‌های انتقادی او در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و متشکل از رسانه‌های گوناگونی چون عکس، فیلم و چیدمان هستند.

    نتایج تحقیقات و کار «جمشیدی» فعالانه در سطح محلی و بین‌المللی ازجمله بینال عکس تهران (۲۰۰۶)، سازماناب تهران (۲۰۱۲)، فوتوورکز لندن (۲۰۱۳)، گالری دی. ان.ای سیدنی (۲۰۱۳)، لژیون آرت موزه‌ی هنرهای معاصر آیوا آمریکا (۲۰۱۴)، ارائه‌شده است.