طی این دو شب یکی از موفق‌ترین حراج‌های کریستیز برای هنر خاورمیانه رقم خورد چرا که فروش کلی آن با جهشی خیره‌کننده نسبت به حراج چهاردهم، که بهار امسال برپا شد، دو برابر افزایش یافت و به رقم خیره‌کنندهٔ ۱۲ میلیون و ۱۳۷۵ دلار بالغ شد. در این دو شب ۸۳ درصد کل آثار عرضه شده به فروش رفت و رکورد قیمت ۲۴ هنرمند نیز بهبود یافت. شب اول این حراج شاهد فروش هیچ اثر عکاسی نبود ولی در میان آثار فروش رفته در شب دوم حراج ۱۴ عکس از جمله ۵ عکس ایرانی هم دیده می‌شد.
گرانترین عکس ایرانی فروش رفته در حراج پانزدهم اثری از مجموعهٔ پنجره‌های عباس کیارستمی (متولد ۱۹۴۰) مربوط به سال ۲۰۱۰ بود که با برآورد قیمت ۳۰ تا ۴۰ هزار دلار به حراج آمد و در نهایت ۳۷ هزار و ۵۰۰ دلار فروخته شد تا به طور مشترک با عکسی از لارا بلدی (لبنان، ۱۹۶۹) در جای سوم گرانترین عکس‌های شب دوم بنشیند.
دومین عکس گران ایرانی این شب که چهارمین عکس گران‌قیمت کل فهرست هم بود اثری ترکیبی از فرهاد احرارنیا (متولد ۱۹۷۱) مربوط به سال ۲۰۱۱ لقب گرفت که با قیمت پایهٔ ۲۲ تا ۲۸ هزار دلار عرضه شد ولی ۳۰ هزار دلار به فروش رفت. در وبسایت موسسهٔ کریستیز این عکس به عنوان ششمین فریم از مجموعه‌ای به نام «زیبایی، سکوت ویرانه‌هاست» معرفی شده است.
جایگاه سومین عکس ایرانی گران‌قیمت شب دوم که از نظر قیمت در جای ششم فهرست عکس‌های فروخته شده نشست اثری بدون عنوان از زنده‌یاد بهمن جلالی (۲۰۱۰ – ۱۹۴۴) بود. این عکس مربوط به سال ۲۰۰۷ است و کارشناسان کریستیز برای آن برآوردی بین ۸ تا ۱۲ هزار دلار داشتند ولی این اثر فراتر از پیش‌بینی‌ها ۱۵ هزار دلار فروخته شد.
هر دو عکس دیگر ایرانی فروش رفته در شب دوم پانزدهمین حراج کریستیز از آثار شادی قدیریان (متولد ۱۹۷۴) بود. این دو عکس که از مجموعهٔ «زنان قاجار» مربوط به سال ۲۰۰۰ عرضه شده بودند هرکدام به قیمت ۷۵۰۰ دلار فروخته شدند. برآورد اولیه برای هر یک از این دو عکس ۶ تا ۸ هزار دلار درنظر گرفته شده بود.
اما گرانترین عکس این حراج اثری از هنرمند سرشناس عرب یوسف نبیل (مصر، ۱۹۷۲) بود که علی‌رغم برآورد قیمت ۳۰ تا ۴۰ هزار دلاری نهایتا ۶۰ هزار دلار فروخته شد. در جایگاه دوم نیز اثری از لالا اس‌سیدی (مراکش، ۱۹۵۶) قرار گرفت که با برآورد ۳۰ تا ۴۰ هزار دلاری عرضه شد ولی ۵۰ هزار دلار به فروش رفت.
گرانترین اثر فروش رفته در این حراج که در شب اول عرضه شد تابلویی نقاشی از هنرمند فقید فهرالنسا زید (۱۹۹۱-۱۹۰۰) بود که به قیمت خیره‌کنندهٔ ۲ میلیون و ۷۴۱ هزار دلار به فروش رفت و این هنرمند دورگهٔ اردنی و ترک را تبدیل به گرانترین هنرمند زن خاورمیانه کرد و خود تبدیل به گرانترین تابلوی نقاشی فروش رفته در خاورمیانه شد. این تابلو مربوط به سال ۱۹۶۲ بود که برآورد قیمت اولیه‌ای معادل ۳ تا ۴ میلیون دلار داشت.
اما رکورد گرانترین هنرمند خاورمیانه کماکان در اختیار پرویز تناولی، نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی، باقی ماند. نسخهٔ دوم از مجسمهٔ پرسپولیس او (تصویر بالا) در حراج پانزدهم عرضه شد و ۹۴۱ هزار دلار به فروش رفت تا در جای دوم گرانترین اثر این حراج بنشیند. این مجسمه از تناولی در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۷۵ تا ۲۰۰۸ تکمیل شده و با برآورد قیمت ۸۰۰ هزار تا ۱.۲ میلیون دلار به حراج آمده بود.
گفتنی‌ست نسخهٔ نخست این مجسمه (تصویر بالا)، که به مجموعه آثار بانک پاسارگاد تعلق داشت، اردیبهشت ۸۷ در چهارمین حراج کریستیز در دوبی ۲ میلیون و ۸۴۱ هزار دلار به فروش رفت و پرویز تناولی (تهران، ۱۹۳۷) از آن زمان تاکنون گرانترین هنرمند خاورمیانه لقب گرفته است.
اما نکته‌ای که در این حراج توجه بسیاری از کارشناسان هنر منطقه را به خود جلب کرد حضور علی مرادخانی، معاون هنری وزارت ارشاد به همراه مرتضى کاظمى، مشاور اقتصاد فرهنگ و هنر این وزارتخانه به عنوان مهمان ویژه در شب نخست این حراج بود. این برای نخستین بار بود که یک مقام دولتی ایران در چنین حراج‌هایی که در سال‌های اخیر سروصدای زیادی در منطقه به راه انداخته، شرکت می‌کرد. علی مرادخانی پس از پایان حراج در گفتگویی کوتاه با خبرنگاران گفت: «رونق اقتصاد هنر براى وضعیت فعلى جامعهٔ هنرى ما یک امر حیاتى است لذا بدیهى‌ست ما در جهت فرهنگ‌سازى و توسعهٔ آن از شناسایى الگوهاى موفق دریغ نخواهیم کرد.
معاون هنری وزارت ارشاد در عین حال به تاثیر مستقیم حراج کریستیز دوبى بر بازار داخلى هنر ایران اشاره کرد و گفت: «مدت‌هاست از طریق نخبگان هنریمان و نیز مدیران محترم گالری‌ها ضرورت حمایت هدفمند از چنین رویدادهاى بین‌المللى را مى‌شنوم به حتم ما با حفظ استقلال بخش خصوصى برنامه‌هاى مدونى در این باره تدوین و اجرا مى‌کنیم اما پیش و بیش از هر چیزى خودباورى همهٔ ارکان بخش خصوصیمان از هنرمند گرفته تا گالرى‌دار و مجموعه‌دار الزامى است.»
همچنین دکتر علیرضا سمیع آذر، مدرس تاریخ هنر و مدیر اسبق موزهٔ هنرهاى معاصر تهران، که خود از مهمانان مراسم بود، تثبیت بازار هنر و جلب سرمایه‌هاى تازه را دستاوردهاى بزرگ جامعهٔ تجسمى ایران دانست و ابراز امیدوارى کرد برنامه‌ریزى دولت براى ورود سرمایه‌هاى بزرگ به بازار هنر انجام شود تا از این رهگذر سهم مبادلات ایران در مارکت بین‌المللى رشد معنادارى پیدا کند.
