یک عکس، یک عکاس: تینا بارنی

The Landscape by Tina Barney (1988)

در عکس‌های تینا بارنی، اندازه‌ی بزرگ تصویر موجب می‌‌شود زندگی روزمره شکوهمند جلوه کند و جزئیات فراوان عکس‌‌ها باعث می‌‌شود تا بیننده خود را عضوی از داستان مستند عکاس تصور کند. در عکس «منظره»، او ترکیبی ساخته است که در آن دو زن در حالتی منفعل در وسط تصویر قرار گرفته‌اند و مردها ، که برعکس زن‌ها، کامل‌تر تصویر شده‌اند فعال‌اند و در کانون توجه قرار دارند. یکی از آن‌ها جذب روزنامه شده و دیگری یک سگ را نگه ‌داشته است و به نظر می‌‌رسد به دقت قدم برمی‌دارد. آنچه بارنی انجام می‌‌دهد این است که میان افراد درون عکس تنشی ناآشکار می‌سازد، طوری که انگار نوعی عدم تفاهم و تشویش میان‌‌شان وجود دارد.

تینا بارنی از خانواده و دوستانش در محیط خانگی‌شان عکاسی می‌کند. در این عکس آن‌ها در نسبت با یکدیگر اما جدا افتاده‌ تصویر شده‌‌اند. همگی سرگرم فعالیت خود هستند و تنها به‌واسطه‌ی رابطه‌ی خانوادگی است که با هم مرتبط می‌شوند. این عکس یک صحنه‌‌ی ‌‌نمایش است، واقعیتِ صحنه‌پردازی شده‌ای که در آن به‌‌وسیله‌ی اسباب و اثاثیه‌ی خانگی، بستری برای یک سناریوی ابهام‌برانگیز فراهم شده است. علت موفقیت عکس «منظره» این است که اثری حساب‌‌شده است؛ عکاس به تنش میان سوژه‌‌ها اشاره می‌‌کند، اما هم‌زمان این مشخصه‌ را به‌وسیله‌ی پیش‌‌پاافتادگی صحنه ماهرانه مهار و محدود می‌‌کند.