From the series Rich and Poor by Jim Goldberg (1985)
شاید این پرتره بدون متن، تنها در حد یک تمرین عکاسی باقی می‌‌ماند اما دست‌‌نوشته‌‌ی روی عکس آن را به یک اثر قابل تأمل تبدیل کرده است. رجینا زیر عکس با اشتیاق زیاد از «قدرت شخصیت» شوهرش نوشته است و همینطور، آشکارا، از عدم توانایی او برای ابراز احساساتش و همدل بودن. رجینا نوشته است: «البته این موضوع هیچ‌گاه من را ناراحت نکرده است. من او را همانگونه که هست دوست دارم.» نوشتهی ادگار اما موجز است: «همسر من مقبول است و رابطه‌‌ی ما رضایت‌‌بخش». آیا نوشتهی ادگار درباره رجینا سرد و بی‌‌احساس است؟ یا این نوشته‌‌اش حاکی از انکار فرهنگ افشاگری (۱) است که انتظار دارد ما حتی جزئیات روابط شخصی‌‌مان را برای دیگران آشکار کنیم؟
این اثر یک عکس از مجموعه پرتره‌‌ای است که در آن افرادی از منتهی‌‌الیه طبقات بالا و پایین جامعه عکاسی شده‌‌اند و سپس از آنها خواسته شده تا درباره خود و عکس‌‌شان مستقیماً روی اثر چاپ‌‌شده بنویسند. نتیجه کار افشا کننده، محرک و بسیار شخصی است. جیم گلدبرگ از نزدیک با سوژه‌‌های خود کار می‌‌کرد تا مطمئن شود متن‌‌ها قوی و معنادار هستند. تصویر نهایی اثرگذار است چراکه به طور شگفت‌‌آوری معناهای ضمنی متفاوتی دارد: ترکیب متن و عکس، بین عکاس و سوژه‌‌هایش دیالوگ برقرار میکند و به بیننده اجازه نمی‌‌دهد تا به یک نتیجه قطعی سرراست درباره یک رابطه پیچیده برسد.
پی‌نوشت:
(۱) فرهنگ افشاگری به جنبه‌‌های از فرهنگ عمومی و دگرگونی در روابط اجتماعی اشاره دارد که بی‌‌پرده‌‌گویی درباره‌‌ی هرچیزی از برخورد دو غریبه با یکدیگر تا افشاگری درباره زندگی خصوصی افراد مشهور در برنامه‌‌های تلویزیونی را تشویق میکند. این فرهنگ از اواخر قرن بیستم در آمریکا گسترش پیدا کرد.
