تکنیک برینایزر پس از رایان برینایزر (Ryan Brenizer) یک عکاس مجالس عروسی به این نام خوانده شد. او این متد را ابداع نمود (اما بر این ابداع نامی‌ نگذاشت) و آن را با استفاده در عکس‌های مشتریانش رایج ساخت و به دیگران آموخت که چگونه این متد را به درستی انجام دهند.
 
 کسانی که مدت زمانی است دستی بر عکاسی داشته‌اند، این فرآیند را خواهند شناخت. در دهه‌های متمادی عکاسان به منظور خلق عکس‌های پانوراما عکس‌ها را با یکدیگر ترکیب می‌کردند. با این وجود در حال حاضر نرم‌افزارهایی چون فتوشاپ و نرم‌افزارهای مشابه این متد را برای آنها بی‌نهایت آسان ساخته‌اند.

مزایای استفاده از متد برینایزر

 خلق یک تصویر با استفاده از متد برینایزر نسبت به یک تک عکس زمان بیشتری می‌برد اما نتایج حاصله از آن ارزشمندتر هستند. وقتی از این متد استفاده می‌کنید، تصویری با این مشخصات خلق خواهید کرد:

–    رزولوشن بسیار بالا
–    عمق میدان کم (برابر با استفاده از لنزی با f کمتر از یک)
–    بوکه عالی



 این عکس با استفاده از ۳۲ فریم عکس ایجاد و در فتوشاپ با یکدیگر ادغام شده است تا عمق میدان بی‌نهایت کم ایجاد کند.


آماده شدن برای عکاسی

 وقتی تصمیم به آزمودن این متد گرفتید، باید تصمیم بگیرید که از چه و کجا می‌خواهید عکس بگیرید. در جستجوی لایه‌هایی باشید که در عمق میدان کم جذاب‌تر به نظر آیند. اگر می‌خواهید از سوژه‌ای خاص عکاسی کنید مطمئن شوید که سوژه مورد نظر ژستی را برگزیده که می‌تواند تا بیش از ۳۰ ثانیه در آن حالت باقی بماند.

گام اول – تنظیمات خود را آماده کنید

دیافراگم: دیافراگم لنزتان را در گشوده‌ترین حالت ممکن تنظیم کنید. f برخی لنزها برابر با ۲/۱ است، f برخی دیگر ممکن است ۵/۳ باشد و در بقیه لنزها احتمالا چیزی بین این دو خواهد بود. هر چه دیافراگم بازتری انتخاب کنید، به نتایج شگفت‌انگیزتری دست خواهید یافت.

وایت بالانس: در این متد لازم است که هر گونه وایت بالانسی را انتخاب کنید مگر وایت بالانس اتوماتیک را. هنگامی‌که دوربینتان را مستقر نمودید، همچنان که از سایه‌ها به سمت روشنی‌ها پیش می‌روید ( و یا بر عکس)، امکان دارد وایت بالانس اتوماتیک دمای رنگ‌ها را تغییر دهد. تنظیم دستی دمای کلوین ارجح است. 

فاصله کانونی لنز: مادامی که عکس‌های مجموعه‌تان را می‌گیرید، فاصله کانونی لنز را تغییر ندهید. عکاسی با یک لنز فیکس (prime) این عمل را ساده‌تر خواهد کرد در غیر این صورت اگر لنزتان به آسانی زوم این یا زوم اوت می‌شود، از ثابت بودن لنز مطمئن شوید.

فوکوس: وقتی روی سوژه فوکوس می‌کنید، فوکوس‌ را در حالت دستی قرار دهید و تا زمانی که عکسبرداری مجموعه به اتمام نرسیده دیگر به آن دست نزنید.

گام دوم – عکس‌هایتان را با استفاده از ترتیبی سازماندهی‌شده بگیرید



عکسبرداری در سطرهایی از چپ به راست ( مثل خواندن متن انگلیسی) به شما شانس بیشتری خواهد داد تا در تصویر نهایی شکاف نداشته باشید.


  عکسبرداری مجموعه عکس‌ها در ترتیبی سازمان‌یافته به تصاویر کمک خواهد کرد تا در نرم‌افزار ویرایشی شما به نحوی بهتر به یکدیگر متصل شوند. در ابتدا وقتی این روش را امتحان می‌کنید ممکن است وسوسه شوید تا از فرمان داده شده به نرم‌افزار دست بکشید و به افزودن تصاویری بیش از آنچه که فکر می‌کنید نیاز است روی آورید. اگر این کار را انجام دهید، ممکن است فتوشاپ به شما تصویری با چندین شکاف و وصله‌های اضافی در زیر تصویر نهایی ارائه دهد.



  من این تصویر را به جای اینکه با روش سطری (که در بالا گفته شد) بگیرم، در طرحی دایره‌ای گرفتم. نرم‌افزار فتوشاپ با صرف زمانی طاقت‌فرسا به درستی تصاویر را ادغام کرد. برای این تصویر، عکس‌های زیادی بودند که فتوشاپ نمی‌دانست با آنها چه کار کند، به همین خاطر مجبور شدم خودم وارد عمل شوم و به طور دستی برخی تصاویر را با یکدیگر ترکیب کنم. قدر وقت خود را بدانید و از اشتباه من درس بگیرید.


  قبل از عکسبرداری درباره عکس نهایی خود فکر کنید. آیا عکس پایانی به طور عمودی زیباتر خواهد شد یا افقی؟ مربع یا پانوراما؟ مطمئن شوید که تعداد عکس کافی گرفته‌اید تا بتوانید در جهت میزان‌سازی عکس مقبول نهایی خود آن را کراپ کنید.

گام سوم – عکس‌هایتان را هم‌پوشانی کنید

 هنگامی ‌که در حال عکاسی از مجموعه عکس هستید مطمئن شوید که هر عکس با یک سوم انتهایی قاب قبل از خود همپوشانی دارد. این عمل به نرم‌افزار اطلاعات کافی خواهد داد تا نرم‌افزار هنگام ترکیب تصاویر بداند هر تصویر به کجا تعلق دارد. 
 
  اکثر عکاسان برای چنین مجموعه‌هایی بین ۲۰ تا ۵۰ عکس می‌گیرند که همه آنها در تصویر نهایی گردهم خواهند آمد. بیشتر از آن چیزی که لازم دارید عکس بگیرید و اگر راحت‌تر هستید با چیزی بیشتر از یک‌سوم تصویر قبلی هم‌پوشانی کنید. هنگامی‌ که با متد برینایزر تجربه کسب می‌کنید، احتمالا برای رسیدن به نتایجی مشابه با تعداد عکسی کمتر، راهی خواهید یافت.

گام چهارم – همه تصاویر را ویرایش گروهی کنید

 هنگامی‌ که برای پردازش تصاویر آماده شدید، آنها را در نرم‌افزار ویرایش گروهی مانندLightroom  یا  Adobe Camera Rawباز کنید. عکس اول را ویرایش کنید (نوردهی، کنتراست، غلظت رنگ و …)، سپس کل گروه تصویر را همزمان (sync) کنید با انجام این کار ویرایشی کاملا مشابه ویرایش عکس اول برای همه تصاویر مجموعه به کار بسته شده است.
 
  آنگاه تصویر شما برای خروجی گرفتن آماده است. از آنجا که می‌خواهید تعداد زیادی تصویر را با هم ادغام کنید، دلیلی ندارد که از تصاویر با رزولوشن بالا خروجی بگیرید. انجام این کار فقط باعث کاهش سرعت پردازش در نرم‌افزار خواهد شد. از عکس‌هایتان با فرمت JPG خروجی بگیرید، با لبه‌هایی بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ پیکسل، بسته به اینکه چه تعداد تصویر را می‌خواهید ادغام کنید.

گام پنجم – تصاویر را ادغام کنید



۱- در فتوشاپ روی منوی file گزینه Automate و سپس Photomerge را انتخاب کنید.
۲- تنظیمات پیش‌فرض را نادیده بگیرید و با زدن گزینه browse به دنبال مجموعه عکس‌های خود بگردید.
۳- پس از آنکه تصاویر ادغام شدند، اغلب تصاویر اضافه‌ای زیر تصاویر ادغام‌شده دیده می‌شوند که گاها این تصاویر به دلیل میزان هم‌پوشانی زائد هستند و لازم نمی‌شوند یا گاهی اوقات نرم‌افزار نمیداند که آن تصاویر متعلق به کدام محدوده مکانی تصویر هستند و شما باید به طور دستی آنها را در مکان صحیح خودشان بگذارید.
۴- من به این نتیجه رسیدم که عکس نهاییم بدون این تصاویر اضافی هم خوب خواهد شد، به همین خاطر زوائد تصویر نهایی را کراپ زدم.

در پایان فتوشاپ را باز کنید و مسیر زیر را دنبال کنید:

File > Automate > Photomerge


  وقتی پنجره بالا آمد، به تنظیمات پیش فرض Layout و Auto and Blend Images Together دست نزنید. توسط گزینه Browse عکس‌های مورد نظرتان را جستجو و باز کنید. حالا باید منتظر بمانید! کامپیوتر شما بسته به سایز و تعداد عکس‌هایتان در حال پردازش است، این عمل می‌تواند بین یک تا ۱۰ دقیقه به طول انجامد.

   نتایج مشابه با استفاده از نرم‌افزارهای مشابه نیز می‌تواند ایجاد شوند. برای صرفه‌جویی در زمان تنها به ذکر این فرآیند با نرم‌افزار فتوشاپ پرداخته شد.
 
  اگر مجموعه عکستان را در ترتیبی سازمان‌یافته گرفته باشید، نرم‌افزارتان باید به خوبی قادر به ترکیب کردن تصاویر با یکدیگر باشد. همه چیزی که باقی می‌ماند کراپ زدن برای میزان‌سازی تصویر به آن صورت است که انتظار ‌داشتید (عمودی، افقی، مربع یا پانوراما). در نهایت تصویر پایانی را با قالب JPG ذخیره کنید.

منبع: Five Steps to Rock the Brenizer Method