بیشتر دوربینهای دیجیتال دارای یک گزینه برای زمان بندی گرفتن عکسها می باشند. یکی از مرسوم ترین این انتخاب ها یک مد عکسبرداری متوالی است که با یک بار فشار دادن شاتر، گرفتن چند عکس پی در پی را ممکن می سازد. سرعت و تعداد عکسی که دوربین می تواند بگیرد به حافظه دوربین، سایز عکس انتخاب شده توسط کاربر و درجه فشرده سازی عکس ها بستگی دارد. دوربینهای دارای سرعت بالای عکس برداری ( FPS بالا) دارای حافظه بافر بالایی بوده که قبل از پروسس کردن روی تصویر و ضبط آن در حافظه اصلی می توانند عکسها را بطور موقت در آن نگهداری کنند. تا اوایل سال ۲۰۰۰، دوربین های حرفه ای امکان عکس برداری تا حداکثر ۱۵ عکس با سرعت بین ۲ تا ۶ FPS (عکس در ثانیه) را دارا بودند. ضمنا امکان گرفتن چند عکس در یک بازه زمانی معین و یا حتی گرفتن چند عکس روی یک فریم بصورت ماتریسی در بعضی از دوربین ها وجود دارد.
امکاناتی برای اعمال جلوه های ویژه تصویری روی عکسها در بسیاری از دوربین ها وجود دارد. مثلا، کاربر می تواند عکس هایی با جلوه سیاه و سفید، منفیNegative، یا مد عکسهای قهوه ای Sepia بگیرد. جدا از جلوه های هنری این عکسها، عکسهای سیاه و سفید برای استفاده در برنامه های OCR (خواندن متن گرافیکی ) مناسب می باشند. بعضی از دوربن های دیجیتال علاوه بر اینها مد ورزشی Sport را در اختیار کاربر گذارده اند که بتواند از موضوعات متحرک عکس بگیرد و یا مد عکسبرداری در شب را دارند که امکان نوردهی طولانی مدت را به کاربر می دهد.
یکی دیگر از امکانات جالب دوربین های دیجیتال امکان گرفتن عکسهای عریض Panoramic است که پیچیدگی و توانایی آن در دوربین های مختلف با هم فرق می کند. در ساده ترین حالت آن بالا و پایین عکس توسط دوربین قطع می شود تا عکس حالت یک عکس زاویه باز را پیدا نماید. ولی در حالت پیچیده و حرفه ای آن چند عکس پیاپی که از مناطق پشت سر هم یک منظره گرفته شده است، توسط یک نرم افزار مخصوص به هم چسبانده شده و لبه ها به گونه ای به هم پیوند داده می شوند که یک تصویر تکی به نظر آید.
تایمر یک مشخصه عمومی در دوربینها است که معمولا با یک تاخیر ۱۰ ثانیه ای بین فشردن شاتر و گرفتن عکس امکان عکس برداری از خود کاربر را فراهم می کنند. ضمنا تمام دوربینهای دیجیتال دارای یک فلاش سرخود می باشند. بهترین این فلاشها محدوده مفید عملکردی تا ۱۲ فوت داشته (تقریبا ۳.۵ متر) و مدهای مختلفی نظیر Auto lowlight و Backlight ، fill برای کاهش سایه اجسام، Force off برای داخل ساختمان و مه، و مد کاهش قرمزی چشم را دارا می باشند. در عکسهای دارای فلاش قرمزی چشم بخاطر انعکاس نور از شبکیه که بخاطر رگهای خونی قرمز رنگ می باشد ایجاد میشود. سیستم کاهش قرمزی چشم، برای حل این مشکل، یک ثانیه قبل از عکس گرفتن نوری را به صورت فرد می تاباند تا مردمک چشم تنگ شده و نور منعکس شده از شبکیه در عکس به حداقل ممکن برسد.