در قسمت قبل، به بحث شارپ سازی در نسخه جدید مبدل RAW ادوبی ( Adobe Camera RAW 4.1) پرداختیم. در این قسمت در مورد ویژگیهای جدید حدف نویز، Defringe و کنترل clarity صحبت میکنیم.

حذف نویز
در نسخه جدید مبدل RAW و نیز نسخه جدید Lightroom ، حدف نویز در مرحله پردازش RAW بهبود پیدا کرده است. این بهبود که در حذف نویزهای Luminance رخ داده است، همراه با بهتر شدن الگوریتمهای Demosaicing ، جزو ویژگیهای جدید این ابزارها به شمار میرود. (حتما میدانید هر فتوسایت تنها یک رنگ را درک میکند و برای تبدیل چنین خروجی از سنسور به تصویر رنگی نهایی، نیاز به فرایندی شبیه اینترپولیشن در نرم افزار درونی دوربین داریم که به آن Demosaicing میگویند. در تصاویر RAW این فرآیند در مبدل RAW و توسط کاربر صورت میگیرد، اطلاعات بیشتر)

اما همانطور که میدانید حذف نویز در مرحله پردازش RAW اصولا یک حذف نویز مقدماتی محسوب میگردد و در صورت وجود نویز شدید بایستی در ادامه ویرایشها، از ابزارهای خاص این کار در محیط PS استفاده نمود. اما چیزی که در این میان اهمیت دارد، بهبود خروجی از مبدل جدید RAW در مقایسه با مبدلهای قدیم است. به طوریکه نویز به طور مناسبتری حذف میگردد.
در اینجا نیز مانند شارپ سازی بایستی، با بزرگنمایی ۱۰۰% تصویر را بررسی نمود. گاهی برای دیدن نوع تاثیر شاید بزرگنمایی بیشتر نیز مفید باشد.
به طور پیشفرض، میزان کنترل Luminance در قسمت نویزگیری، صفر است. اگر کنترل Color را نیز صفر کنید، کاملا متوجه خواهید شد که این کنترل چگونه توانسته است نویزهای رنگی تصویر را حذف کند.
اما کنترل Luminance نسبت به Color ، با آثار تخریبی بیشتری همراه است. جالب اینجاست که این آثار ناخواسته در این نسخه جدید به مراتب کمتر شده است و این کنترل سعی میکند کاهش نویز را بدون ایجاد آثار مصنوعی در لبه ها ایجاد کند. این تاثیر را میتوانید با تغییر دادن این کنترل تا عدد ۵۰ و بعد ۱۰۰ ببینید.
کاهش نویز بخصوص نویزهای با فرکانس بالا مشخص است اما مقدار ۱۰۰ هیچگاه توصیه نمیشود؛ هم بخاطر حدف جزئیات و هم بخاطر ایجاد آثار مصنوعی در لبه ها، چون در این قسمتها، سعی میکند شارپنس را حفظ کند و در مقادیر زیاد این کنترل، باعث ایجاد شبه-هاله هایی در این مناطق میشود.
روال کلی کار بدینگونه است که ابتدا، با کنترل Color از مقادیر کم به زیاد، سعی کنید نویزهای رنگی را حذف کنید. سپس کنترل Luminance را بتدریج زیاد کنید، تا آنجا که نه شارپنس تصویر مختل گردد و نه در لبه ها ، آثار مصنوعی ایجاد گردد. بعد از مدتی متوجه خواهید شد که اولا در این نسخه جدید بهتر میتوانید نویزها را حذف کنید و ثانیا کنترل شما برای جلوگیری از تخریب تصویر نیز بیشتر است.

کنترل Defringe
به تصویر زیر دقت کنید (بزرگنمایی ۲۰۰%) وهاله های آبی رنگ در اطراف مناطق کاملا هایلایت را ببینید.
defringe1_sm.jpg

تصویر با اندازه اصلی


این مشکل با Fringing (که مرتبط با اعوجاج رنگ بعلت خطاهای لنز است) تفاوت دارد. در مواردی که در یک تصویر مناطق شدیدا روشن وجود دارد، (اصطلاحا Specular Highlight)، بعلت سرریز شدن اطلاعات در فتوسایتهای سنسور، این اختلالات رنگی ممکن است بروز کند. البته نوع فرایند demosaicing چه در دوربین و چه در مبدل RAW نیز در این زمینه موثر است.
برای رفع این مشکل در ACR 4.1 و Lightroom 1.1 ، کنترلی به نامDefringe در قسمت lens correction اضافه شده است. این کنترل سه حالت Off ، Highlight Edge و All Edge دارد. در حالت Highlight Edge تاثیرش محدود به نواحی Highlight است و در حالت All Edge تاثیر گسترده تری دارد. اگر در مورد برخی تصاویر، تاثیرHighlight Edge کافی نبود، از All Edge استفاده کنید.

تصاویر پس از اصلاح با Defringe

defringe2_sm.jpg

تصویر با اندازه اصلی


Clarity
یکی از چالشهای پردازش و ویرایش تصویر، بحث کنتراست تصویر است. هر وقت صحبت از کنتراست میشود، منحنی S شکل در ابزار Curve در یادها زنده میگردد. هر چند الان بعلت بهبود قابل ملاحظه این ابزار در فتوشاپ، همچنین ابزارهای Tone Curve در مبدل ACR و Lightroom ، کار تنظیم کنتراست خیلی دقیقتر و خیلی بی اشکال تر شده است، اما وجه مشترک همه این ابزارها، تغییر کنتراست به صورت کلی است. یعنی روشنترین و تاریکترین مناطق تصویر را در نظر میگیرند و پراکندگی اطلاعات روشنایی را در بین این دو منطقه تغییر میدهند. معمولا محدوده دینامیکی را در مناطق هایلایت و سایه، فشرده تر میکنند تا بتوانند در مناطق میانی Midtone جبران نمایند. اما این مساله در برخی تصاویر جواب نمی دهد. مخصوصا تصاویری که در مناطق میانی دارای کنتراست خوبی هستند. در اینگونه مواقع، باید منحنی را به صورت خاص منطقه، تغییر دهید که این کار الان با Tone Curve خیلی راحت تر شده است (برای اطلاعات بیشتر در مورد تغییرات خاص در منحنی، به این مطلب مراجعه کنید).
اما روشی دیگر برای بهبود کنتراست و بهبود نمایش جزئیات در عکس وجود دارد که در آن، کنتراست به طور موضعی افزایش پیدا میکند. به عبارت دیگر، در این روش مهم نیست که وضعیت هایلایت و سایه عکس چگونه است چون با آنها کاری ندارد، بلکه سعی میکند که کنتراست را در بین مناطق مجاور افزایش دهد. خوانندگان قدیمی سایت شاید به خاطر داشته باشند که حدود ۴ سال پیش در مقاله " استفاده از Unsharp masking " در مورد این افزایش کنتراست موضعی صحبت کردیم (در اواسط مقاله، قسمت " بهبود کنتراست موضعی") و گفتیم که میتوان برای این منظور از ابزار Unsharp mask استفاده کرد، البته با بالابردن مقدار Radius (مثلا تا ۵۰) و کاهش مقدار Amount (حدود ۲۰%)، میتوان خاصیت شارپ سازی این ابزار را مهار کرد و فقط باعث افزایش کنتراست موضعی در تصویر شد.

ابزار جدید Clarity برای همین منظور در ACR وLightroom جدید (در قسمت Basic)، الحاق شده است: بهبود موضعی کنتراست با استفاده از مشخصات خود تصویر و استفاده از ماسک درونی برای هر تصویر.
برای استفاده از این ابزار لازم نیست در بزرگنمایی ۱۰۰% تصویر را ببینید، هر چند که میتوانید در این بزرگنمایی بهتر با طرز رفتارش آشنا شوید.

( برای مشاهده بهتر تاثیر، تصاویر را با اندازه اصلی ببینید)

تصویر اولیه:
clarity1_sm.jpg

تصویر با اندازه اصلی

تصویر پس از اعمال Clarity
clarity2_sm.jpg

تصویر با اندازه اصلی

بهبود جزئیات تصویر کاملا مشهود است. روی بسیاری از تصاویر امتحان کردم و تاثیر مفیدش را دیدم. فکر کنم به جز تصاویر پرتره، برای اکثر تصاویر میتواند مفید باشد. در برخی تصاویر باعث جداشدن موضوع از پس زمینه خواهد شد و در برخی دیگر ایجاد حس عمق مینماید. در تصاویر پرتره چندان کاربرد ندارد و در تصاویری که یک موضوع در پیش زمینه و یک پس زمینه محو دارند نیز باید از مقادیر بسیار کم آن استفاده نمود.

نتیجه
طی این دو مقاله به طور خاص به ویژگیهای جدید پردازش RAW در نسخه های جدید Adobe Camera RAW و Lightroom پرداختیم. بهبود قابل ملاحظه در شارپ سازی، بهبود در حدف نویز و الگوریتمهای Demosaicing ، ابزارهای جدید Defringe و Clarity ، این دو مبدل RAW را تبدیل به قویترین مبدلهای RAW فعلی نموده اند. فعلا مقایسه ای در مورد خروجی این دو، در برابر خروجی سایر مبدلها نکردیم، اما نکته مهم آن است که اولا این دو در بطن روندکاری اکثر عکاسان حرفه ای است (بعلت وجود PS) و ثانیا کنترلهای فوق العاده ای در اختیار کاربر قرار میدهند تا خروجی مورد نظرش را، با توجه به نوع روندکاری اش تهیه نماید.