تالیف: کاوه قبادی

قسمت اول

پیرو مروری بر سیستم نشیمنگاهی ۴/۳ در این مقاله قصد داریم مرور مختصری داشته باشیم بر اولین دوربین این سیستم.


در آوریل سال ۲۰۰۱ الیمپوس قول یک بدنه حرفه‌ای مبتنی بر سیستم ۴/۳ را داد.

اولین دوربین این سیستم در سال ۲۰۰۳ توسط الیمپوس با نام Olympus E-1 عرضه شد .در ابتدای عرضه این مدل با پشتوانه شرکت بزرگ الیمپوس و ریشه عمیقی که این کمپانی در بین عکاسان حرفه‌ای جهان داشت، با استقبال مواجه شد. در سال ابتدایی حضور گرچه فروش نسبتا خوبی داشت، اما در دراز مدت این دوربین تقریبا بازار خود را از دست داد، یکی از دلایل این شکست قیمت بالای تجهیزات جانبی ( لنز و … ) و عدم وجود لنز های فراوان و گسترده در بازار بود. بسیاری از عکاسان فیلمی بعد از ظهور دیجیتال، کم‌کم خود را با دنیای دیجیتال همراه کردند. این همراهی برای بسیاری از این عکاسان، با پشتوانه تجهیزات و لوازمی بود که از مدل های آنالوگ بجا مانده بود. عکاسان فیلمی با داشتن لنزهای اتوفوکوس ارزشمند زیادی که از دوربین های فیلمی ۳۵ م.م. قدیمی خود در کیف لوازم داشتند، به راحتی توانستند وارد دنیای دیجیتال شوند.
اما یکی از ایرادات این سیستم و مدل این بود که لنزی قدیمی برای این مدل وجود نداشت. تنها راه استفاده از تبدیل‌هایی بود که لنزهای سری OM المیپوس را برای این سیستم قابل استفاده می‌کرد. اما بسیاری از عکاسان عطای این تبدیل‌ها را به لقایش بخشیدند و چون خواستگاه این مدل عکاسان حرفه‌ای بود، این مدل نتوانست با دوربین های همرده خود رقابت کند.
و اما این مدل :
یکی از برتری‌های سیستم ۴/۳ این است که بدنه در این سیستم به نسبت دوربین های دیجیتال دیگر دارای ابعاد بسیار جمع و جورتری است و همچنین لنز های این سیتم حداقل ۳۰% کوتاه تر از مدل‌های دارای سنسور فول فریم و یا APS است و این می‌تواند برا ی یک عکاس جذاب باشد.
ابعاد این مدل همانظور که در عکس زیر در مقایسه با رقبای همرده ی خود Nikon D100 و ۱۰D Canon بسیار کوچک تر است.


Olympus E-1 دارای بدنه‌ای بسیار خوب و حرفه ای و به صورت ترکیبی ساخته شده بود ، استفاده گسترده از منیزیم و عایق بندی خوب از نقاط قوت این بدنه بود، همیچنین ابعاد مناسب و وزن کم ( ۶۶۰ گرم ) باعث می‌شد که این مدل به یک مدل محبوب تبدیل شود.



سنسور این مدل ساخته کداک و از نوع ۴/۳ بود ، این سنسور را کداک به صورت اختصاصی برای الیمپوس طراحی کرده بود. این سنسور دارای ۵.۱ مگاپیکسل رزولوشن موثر بود و ابعاد تصویر حداکثر ۲۵۶۰*۱۹۲۰ و دارای کراپ فاکتور ۲ و نسبت ۴:۳ بود، این سنسور و نسبت برای عکاسان پرتره بسیار دلنشین است. این دوربین دارای ایزو بین ۱۰۰ تا ۸۰۰ و بوسیله Iso Boost می‌توانست در ایزو های ۱۶۰۰ و ۳۲۰۰ نیز عکاسی کند. این دوربین امکان عملکرد در دو فضای رنگی محبوب عکاسان یعنی sRGB و Adobe RGB را دارد، از نظر نویز این دوربین تا حدودی نویزی بود ( چرا که ابعاد سنسور در این مدل از سایر رقبا کوچک‌تر بود). همچنین امکان ذخیره تصاویر با فرمت هایRaw , JPEG را دارد. هر پیکسل این دوربین در حدود ۶.۸ نانو متر است و در اینده شاهد سنسورهایی با حداکثر ۱۲ مگاپیکسل و هر پیکسل در حدود ۴.۹ نانو متر در این سیستم خواهیم بود.


حداکثر سرعت شاتر این دوربین ۴۰۰۰/۱ ثانیه است و کندترین سرعت آن ۶۰ ثانیه و در حالت Bulb با حداکثر ۸ دقیقه نوردهی است. همچنین در حالت همزمانی با فلاش حداکثر سرعت آن ۱/۱۸۰ است.
این دوربین امکان ثبت ۳ تصویر در هر ثانیه را دارد (حداکثر ۱۲ تصویر)، همچنین دارای تایمر ۲ و ۱۲ ثانیه‌ای است. این دوربین دارای یک نمایشگر ۱.۸ اینچی با رزولوشن ۱۳۴ هزار پیکسل است.

Olympus E-1 برای اولین بار در دنیا دارای سیستم گردگیر سنسور بود، این سیستم با نام Supersonic Wave Filter توسط الیمپوس ارائه شد، این سیستم در ابتدای معرفی، با شک و شبهه زیادی همراه بود، اما در دراز مدت، عملکرد این سیستم تقریبا برای بسیاری اثبات شد و در سالهای بعد توسط سونی و کانن و … بسیاری دیگر از کمپانی‌ها با اسامی متفاوت و سیستم‌های کامل‌تر و با ساختار متفاوت عرضه شد.


این مدل از حافظه Compact Flash برای ذخیره سازی عکس‌ها استفاده می‌کرد ( در صورتی که مدل‌های جدید از کارت‌های حافظه XD استفاده می‌کنند که باعث رنجش عکاسان و مصرف‌کنندگان شده است).

اما عملکرد در بازار، سهم بازار الیمپوس در بازار جهانی در سال ۲۰۰۴ در حدود ۱۷% بود که بسیار به پیش بینی‌ها نزدیک بود، اما نتوانست به سهمی که برایش پیش‌بینی شده بود برسد، در همین سال کانن ۳۷% و نیکون ۲۴% از سهم بازار را در اختیار داشتند. این مدل الیمپوس، سهم قابل توجهی از فروش را به خود اختصاص داده بود، اما به دلایل زیادی نتوانست آنچنان که گمان می‌رفت موفق باشد. در حال حاضر نیز الیمپوس و ماتسوشیتا و لایکا با تولید دوربین‌هایی مبتنی بر سیستم ۴/۳ سهمی از بازار دوربین‌های تک عدسی انعکاسی دیجیتال را از آن خود کرده‌اند، ولی این سهم بسیار کمتر از پیش‌بینی‌های این کمپانی‌ها است. شاید در آینده نزدیک با جایگرینی مدل Olympus E-1 ( که مدلOlympus EP-1 و یا Olympus E-3 برای جایگزینی در نظر گرفته شده است و بزودی به بازار جهانی ارائه می‌شود)، این شرکت سهم بیشتری از بازار را به دست بیاورد.

در حال حاضر ۷ مدل توسط الیمپوس و ۱ مدل ماتسوشیتا ( پاناسونیک ) و یک مدل توسط لایکا عرضه می‌شود. با توجه به تبلیغات و هزینه ای که برای این سیستم توسط این کمپانی ها انجام می‌شود، به نظر می‌رسد که بسیار به آینده این سیستم امیدوار هستند.



در مقاله آینده ۲ مدل از جدیدترین‌های این سیستم را مرور خواهیم کرد.

ادامه دارد…