880222_1.jpg


نهمین نمایشگاه عکس بابک کاظمی با عنوان «گذشته استمراری» از روز جمعه ۲۵ خرداد ۸۸ در گالری راه ابریشم افتتاح می‌شود.
بابک کاظمی متولد ۱۳۶۲ از عکاسان جوان و فعال اهوازی است و کارنامه موفقی از فعالیت عکاسی دارد.
وی در این نمایشگاه ۳۰ عکس در ابعاد ۷۰×100 سانتیمتر به نمایش گذاشته است.
نشر ماه ریز عکس‌های این نمایشگاه را در قالب مجموعه "چشم" به چاپ رسانده که در نمایشگاه عرضه می‌شود.
علاقه‌مندان می‌توانند تا یازدهم خرداد هر روز از ساعت ۱۱ تا ۱۹ (پنجشنبه ها ۱۷ تا ۲۰) از این نمایشگاه دیدن کنند.
گالری راه ابریشم: فرمانیه، جنب فروشگاه شهروند، شماره ۱۰۳ (۱۱۲ قدیم)

ثبوت یک تکه ابر

یاداشت بهنام کامرانی بر آثار بابک کاظمی

عکس‌هایی خاکستری از ابر و زمین. این عکس‌ها می‌توانند عکس‌هایی مثل هزاران عکسی باشند که از منظره گرفته شده است. چشم اندازی که اینجا و آنجا نشانی از وجود یا حضور انسان دارند. اما این عکس‌ها ویژگی‌های دیگری را نیز دارند که آنها را در فضایی تازه قرار می‌دهد بابک کاظمی عکاس جوانی است که بدون داشتن تحصیلات مربوط به هنرش آن را به شکل جدی دنبال کرده و مجموعه‌های قابل تاملی را نیز به نمایش گذاشته است.

۱- یک ویژگی مجموعه‌ی اخیر کاظمی در معاصریت آن است. عکس‌ها همه با موبایل گرفته شده اند وسیله‌ای که به تدریج جای بسیاری از وسایل صوتی و تصویری را مگیرد و همه را در دل خویش جا می‌دهد تلفن همراه یا موبایل به همراهی تبدیل شده است که با آن می‌توان عکس و فیلم گرفت و دید با برنامه‌هایش بازی کرد پیام فریستاد یاداشت کرد تلفن زد به شبکه اینترنت وصل شد با این اوصاف این وسیله به همراهی تبدیل شده که اوقات تنهایی را پر می‌کند عکس‌های گرفته شده توسط فراینده برنامه‌های کامپیوتر به شکل نهایی در آمده‌اند دانه‌های حاصل از فیلتر کامپیوتری کیفتی غبارآلود به عکس‌ها داده بی اینکه از شفافیت آنها کم کند.

۲- عکس‌های بابک کاظمی در این مجموعه در مورد سفر هستند حاشیه شهر و جاده مهاجرت از روستا و شهرستان به سمت شهری بزرگ تر یا بر عکس این‌ها حاوی تجربه‌ی خود کاظمی هستند همه در مسیر حاشیه رود اروند مسیری مابین اهواز و تهران این راه حاوی خاطرات جنگ است متروک ماندن وسایل نقلیه  اشیاه و آدم‌ها فضایی پر از عبور سربازها و حس حضورشان انگار کاظمی نیز در این زمان خود را برای خدمت سربازی حاضر می‌کرده و به آن فکر کرده است.

۳- اشیاء آدم‌ها و چشم انداز تغییر می‌کنند اما ابر بر فراز آنها ثابت است و این همان چیزی است که تفاوت این مجموعه عکس منظره را با مجموعه‌های مشابه نشان می‌دهد عکاسانی را می‌توان نام برد که از شی یا ساختمانی یا شخصی در حالت‌های متفاوت عکاسی کرده‌اند اما آنچه این مجموعه را متفاوت نموده  ثابت بودن چیزی است که در حالت واقعی در حال تغییر است. ابری که همه‌ی ما در بچگی یا بزرگسالی با آن خیالبافی کرده‌ایم و آن را به شکل‌های دیگر همانند دیده‌ایم. اما در عکس‌های کاظمی یک تکه ابر در هوا متوقف شده است. واقعیتی ناواقعی که مکان را به نامکان تبدیل کرده است این نگاه شبیه نگاهی است که هوکوسای (Hokusai) از چشم انداز کوه فوجی در ژاپن در اوایل قرن نوزدهم میلادی دارد هوکوسای در باسمه‌هایش تنوع و خلاقیت شگرفی را به نمایش می‌گذارد و کوه فوجی هر جایی از منظره و با حیاتی متفاوت دیده می‌شود. ابرهای کاظمی همواره در منظره ثابت هستند و همین حالت هم موقعیتی بیانی و نوستالژیک به منظره‌ها داده و هم آنها را با تنوعی که دارند به هم پیوند می‌دهد.

۴- آثار این مجموعه با هم کامل می‌شوند و مانند وجوه مختلف یک منشور هر کدام به فکری اشاره می‌کنند پس شاید هر اثر به تنهایی بار کل مجموعه را نتواند به بیننده انتقال دهد هر چند هر عکس وجوه زیبا شناسانه ی مستقلی نیز دارد.

۵- شکل ابرها نیز تاویل پذیر است: دودی که به هوا بلند شده. بخاری بر فراز یک شکل، فکر، یا اتفاقی که جسمیت یافته و … تاویل پذیری این عکس‌های به ظاهر هستند آنها را به حوزه‌ی عکس‌های شکل یافته نزدیک نموده است. اما در عین حال هر عکس به موقیتی واقع گرایانه نیز اشاره دارد.

در این عصر تصاویر و "وانموده‌های" هیچ گونه شباهتی با واقعیت ندارد و در حقیقت وانمودگی، وانموده نسخه (بدل) به صورت واقعی در آمده اند این همان چیزی است که "بودریار"  بر آن تاکید کرده است او می‌گوید که نظم باز نموده‌ها فرا واقعیتی را آفریده که واقعی‌تر از واقعی‌تر به نظر می‌رسد. این حالت مرگ امر واقعی تلاش ما را بر می‌انگیزد تا به صورتی نوستالژیک امر واقعی را احیا کنیم کدهای دوتایی دوربین و کامپیوتر کاظمی نیز به تصاویری بدل شده که ذهن ما را سخت به خود مشغول می‌کند در این عکس‌ها تکثیر یک شکل (ابر) باعث تداوم و ماندگاری خاطره‌ی عکس‌ها می‌شود. ابری که بر خلاف طبیعتش ثابت  شده تا ما را به یاد خود بیاندازد.