بخش فرهنگی سفارت آلمان با همکاری گالری راه ابریشم مهرماه سال جاری یک کارگاه ویژهٔ «عکاسی پرتره» برگزار می‌کنند. 

    طبق اعلام مسئولین گالری، مدرس این کارگاه آندرئاس رست (عکاس آلمانی) است و این برنامه از ۵ تا ۸ مهرماه ۹۳ در گالری راه ابریشم به نشانی تهران، خیابان فرمانیه، بین آقایی و آبکوه، پلاک ۱۰۳، واحد ۲ برگزار می‌شود. 

   حداکثر ظرفیت این کارگاه ۱۵ نفر است که از میان متقاضیان ثبت‌نام انتخاب خواهند شد. بر این اساس لازم است تمامی علاقه‌مندان به شرکت در این دوره حداکثر تا چهارشنبه دوم مهرماه ۹۳ رزومهٔ مختصر خود را به آدرس info@silkroadartgallery.com ارسال کنند. 
 
   گفتنی‌ست در پایان این ورک‌شاپ، آثار هنرجویان به نمایش گذاشته خواهند شد و هزینهٔ چاپ آثار تولیدی هم برعهدهٔ شرکت‌کنندگان است. 

    آندرئاس رُست در یادداشتی خطاب به مخاطبان این کارگاه می‌نویسد: «برای من افتخار بزرگی است به مناسبت برگزاری نمایشگاه دو عکاس معروف آلمانی زیبیله برگمان و باربارا کِلِم در تهران، ورک‌شاپی با محوریت پرتره در تهران برگزار کنم. 
 
   حدود ۱۷۵ سال پیش در پاریس، در آکادمی علوم، پدیداری عکاسی به صورت رسمی معرفی گشت. قدیمی‌ترین پرترهٔ عکاسی موجود، متعلق به همین دوره می‌باشد. شاید امروز چنین عکاسی «سلفی» نامیده شود. این عکس را یک لوله‌کش جوان، به نام رابرت کورنلیوس، ساکن فیلادلفیا در سال ۱۸۳۹ از خود گرفت. در آن زمان ممکن بود که تصور شود، عکاسی تنها برای خلق سریع پرتره‌ای از خود بوجود آمده است. 

    از این پس، گذشته همانند حال مشخص است و آنچه بر روی کاغذ دیده می‌شود، مشخصا‌‌ همان چیزی است که انسان در می‌یابد. پدیدار گشتن عکاسی نقطهٔ عطفی است که تاریخ جهان را رقم می‌زند. [رولاند بارت، اتاق روشن] 
 
   از ۱۷۵ سال پیش، بسیاری از عکاسان در تلاش هستند از طریق پرتره، هویت انسان را شناسائی کنند. در حال حاضر ۱. ۸ میلیارد عکس در طول یک روز گرفته می‌شود و این آمار سالانه افرایشی ۱۰ درصدی دارد. لازم به ذکر است که اکثر این عکس‌ها پرتره می‌باشند. 
 
   نمی‌توانم بخوابم، وقتی به تمام موضوعاتی که باید عکاسی کنم، می‌اندیشم. [زیبله برگمان] 

    عکس در یک لحظه بوجود می‌آید. عکس زمان را در هم می‌آمیزد. منظور من از فشردگی همین است. از دید نظاره‌گر، این موقعیت می‌تواند دوباره ترسیم شود، اگر که عکاسی موفقیت‌آمیز باشد. در این صورت روایت و رویدادهای قبل و پس از آن قابل درک است. [باربارا کلم] 
 
   در این ورک‌شاپ می‌خواهیم به صورت تخصصی به مقولهٔ «پرتره» بپردازیم. برداشت من از پرتره توصیفی از یک فرد است به نحوی که شخصیت وی به تصویر کشیده شود. زیبیله برگمان و همین طور باربارا کلم، پرتره‌هایی پدید آورده‌اند که قدرت بصری قوی را شکل داده‌اند و همچنان به حافظهٔ جمعی آلمانی‌ها تعلق دارد. اینکه این دو عکاس، چگونه موفق به این کار شدند، در کارگاه مورد بررسی قرار می‌گیرد. 
 
   همراه با شما در دو روز اول، عکس‌های هر دو هنرمند را مورد بررسی قرار می‌دهیم. علاوه بر این تمرین‌های عکاسی کوچکی انجام خواهد شد. در حین این ورک‌شاپ، متوجه خواهیم شد که زیبیله برگمان و باربارا کلم، هر دو بر این تلاش بوده‌اند که با عکس‌های خود تاریخ را به تصویر بکشند. نکتهٔ قابل تأمل نحوهٔ ترکیب‌بندی عکس‌های این دو و تمرکز آن‌ها بر عکاسی، سیاه-سفید است. 
 
 سیاه و سفید رنگ‌های عکاسی هستند. آن‌ها برای من نمادی برای جایگزین‌ها هستند: امید/ تردید، که انسان را همواره از خود آکنده می‌سازد. [رابرت فرانک] 

   در این ورک‌شاپ در نظر دارم، سبک زیبیله برگمان را در ارتباط با مفهوم پرتره اعمال کنم؛ از این رو پرتره می‌تواند یک انسان و تعلقات خانهٔ وی و یا لباس‌هایش را به تصویر بکشد. در پایان روز دوم، هر شرکت‌کننده، باید طرحی از پروژهٔ پرتره خود را ارائه دهد که در روزهای آتی اجرا خواهد شد. 

    در پایان ورک‌شاپ نتایج را بررسی می‌کنیم و به نمایش می‌گذاریم. برای شرکت در ورک‌شاپ، به وسیله‌ای احتیاج دارید که به نحو تکنیکی، بتوانید تصویر تولید نمایید. برای مثال دوربین عکاسی آنالوگ یا دیجیتال، دوربین موبایل، دستگاه کپی با دوربین ویدئو. همچنین از شما می‌خواهم یک عکس پرتره به همراه خود بیاورید که شما را به نحو خاص، تحت تأثیر گذاشته است. این نحو می‌تواند، اثر خودتان باشد یا عکسی که شما در روزنامه، تبلیغات یا اینترنت یافته‌اید.»