نمایشگاه گروهی عکس موبایلی «سیزده» در نگارخانه آرتین مشهد از پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ساعت ۱۶ افتتاح خواهد شد.
در این نمایشگاه، ۲۵ اثر رنگی و ۱۴ اثر سیاه و سفید در ابعاد ۲۵×۲۵ و ۳۵×۳۵، از جاوید تفضلی، خشایار جوانمردی، عباس حاجی محمدی، یاسمن دهمیانی، عطا رنجبر زیدانلو، آکو سالمی، جلال شمس آذران، سینا شیری، مهدی فضل اللهی، مسعود قرایی، علی کاوه، حامد نظری و مهران میرزایی با موضوع «مستند اجتماعی» در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت.
مصطفی پیوندی در متن بیانه این نمایشگاه می نویسد: «در ستایش امر معمولی این روزها درباره عکاسی با تلفن‌های همراه بسیار صحبت می‌شود. از تاثیرگذاری زیبایی‌شناسانه و محتوایی عکس‌های تلفن‌های همراه بر جریان‌های حاکم بر بدنه قطور عکاسی تا کوچک‌شدن رویداد عکاسانه و دگرگونی تعامل میان عکاس، موضوع و مخاطب. از، بیش از پیش شخصی‌شدن امر تولید و زایش رویکردهای منفرد تا بررسی فرایند همه جایی شدن شکل‌گیری تصاویر مبتنی بر تلفن‌های همراه؛ از مرور موج‌های تازه رسیده به ساحل فن‌آوری تا رشد روزافزون حساب‌های کاربری روزانه نگاری؛ روزانه‌نگاری اینجا، آنجا و همه‌جا. از خوانش‌های استوار بر مفهوم کلان «هنر به مثابه هنر» تا برخوردهای کاربردی و قابل مصرف نسبت به شناسه‌های اجتماعی و در پی آن، سرک‌کشیدن به خصوصی‌ها و عمومی‌ها که شناخت مخاطب از جامعه مشخص انسانی را بر عهده می‌گیرد. با فراگیر‌شدن تلفن‌های همراه، عکاسی در ظاهر و باطن؛ روسپی تمام عیاری شده است که با کمترین هزینه حاضر است کام دهد.
برای نوشتن درباره سیزده؛ پیشنهاد می‌کنم از گذرگاه «معمولی» بودن وارد شویم. امر معمولی چیست؟ امر معمولی، ساده نیست. فقط معمولی‌ست. در آغاز، اتاقک تاریک به دلیل گرته‌برداری دقیق و بدون خطا از امر واقع، پیش پا افتاده به نظر رسید. در آن زمان، هنرمند یگانه بود، تاج و تخت داشت و فعل سرزده از هنرمند، از عهده عوام بر نمی‌آمد. عکاسی متولد شد. با روح و ساختار معمولی خود، هنرمند را از تخت پایین کشید. امروز، توده مردم به لطف این معجزه یکی مانده به آخر قرن حاضر، می توانند هنرمند باشند، و اگر نه؛ دست کم لذت آفرینش و بیان را حس کنند.
به امر معمولی باز گردیم. رویداد معمولی، همانطور که از نام آن بر می آید؛ به شکل روشن و صریح تلاش می کند متفاوت نباشد، یگانه نباشد. در روزگاری که هرگونه تلاش برای یگانه‌شدن، مذبوحانه جلوه می‌کند؛ عکاسی با تلفن همراه با کمک ذات معمولی خود؛ از این امر ارزش می‌سازد. چه خوش آیند ما باشد و چه نه، امروز ارزش با معمولی‌بودن میزان می‌شود. شاهد این ادعا، تلاش‌های نافرجام گروهی از انسان‌ها برای یگانه شدن است. انسانیت غیرقابل باور و تصنعی، کوشش برای تصویرسازی در تعارض با آنچه هستیم؛ به طور مشخص در فضاهای اجتماعی مجازی؛ همه و همه گواه بر این تلاش پیوسته نافرجام است.
داستان امر معمولی، البته که ساده و سرراست نیست. امر معمولی، اگر با هوشمندی تصویر شود و موفق به ارتباط با مخاطب شود؛ در رحم خود آبستن معجزه ست. فرزند امر معمولی، رخدادی غیر معمولی در ذهن مخاطب است. این تصاویر مبتنی بر تلفن همراه و کاملا معمولی، در آغوش خود امر غیرمعمولی را حمل می‌کنند.
ما به عنوان تماشاگران، در مقابل دیواری که امرمعمولی را نمایش می‌دهد، نیازمند صرف زمان و حوصله هستیم. رونمایی از معجزه امر معمولی کاملا بر عهده ما تماشاگران است. سیزده، خرواری امر معمولی را روی دیوار برده است. همچون تفاوت عصای موسی و کتاب محمد، برخی معجزاتی بزرگ تر در خود دارند و برخی کوچک‌تر؛ اما هیچ کدام خالی از امر غیرمعمولی نیستند. پیشنهاد می‌کنم در مقام تماشاگر، مهارت خودمان را در کاوش امر غیرمعمولی در دل تصاویر معمولی مورد آزمون قرار دهیم. »
گشایش: پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت – ساعت ۱۶
نمایشگاه تا سه‌شنبه ۲۸ اردیبهشت ۹۵ همه روزه در ساعات ۱۶ تا ۲۰ پذیرای بازدیدکنندگان است.
نگارخانه آرتین (سالن ۲): مشهد، احمدآباد، قائم ۸، پلاک ۵۸.۲
