کتاب «چهار هنرِ عکاسی» نوشته دومینیک مک‌آیور لوپس و ترجمه حامد زمانی گندمانی توسط نشر «کتاب پرگار» به چاپ رسید.    

   کتاب حاضر نخستین اثری است که دومینیک مک آیور لوپس انحصاراً در مورد عکاسی نگاشته و انتشارات وایلی بلک ول، در سال ۲۰۱۶ منتشر کرده است. گفتنی است ساختار اصلی این کتاب ابتدا در سال ۲۰۱۲ و در سلسله سخنرانی‌های سالانه منگولتسی در دانشگاه لیدز شکل گرفت. 

   علاقه مندان می توانند این کتاب را که با تیراژ ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۳۰ هزار تومان به چاپ رسیده است از «فروشگاه آنلاین کتاب عکاسی» خریداری کرده و در سراسر کشور تحویل بگیرند.

   مطالبی که در این کتاب مطالعه خواهید کرد در حیطه فلسفه تحلیلی می‌گنجد و به همین دلیل مواجهه‌ای نو با عکاسی محسوب می‌شوند. لویس برپایه نظریاتی شکاکانه که در بستری تاریخی ظهور کرده‌اند، ماهیت هنری عکاسی را تشریح می‌کند. بدین منظور، یکی از محکمترین استدلال‌های شکاکانه را پیش می‌کشد؛ چهارگام کلیدی آن را تفکیک می‌کند و پس از تکذیب هر کدام از این گام‌ها به نحوی مجزا که با روشی حساب شده صورت می‌پذیرد، یکی از چهار هنر عکاسی را پیشنهاد می‌کند.

   گاه هر کدام از هنرهای ذکر شده مکتب‌های گوناگون یا حتی متضاد عکاسی را در بر می‌گیرند و بدین واسطه ساختارهای فکری تثبیت شده را در هم می‌شکنند و موجبات اعتراض برخی منتقدان و هنر‌شناسان را فراهم می‌سازند. 

   با توجه به ماهیت کتاب حاضر و مباحثی که بر اساس نظریه‌ها، در حوزه عکاسی پیش می‌کشد، باید گفت که مخاطبان این کتاب افرادی هستند که مسیر عکاسی را جدی‌تر دنبال می‌کنند. از آنجا که نویسنده برای تشریح نگرش خویش پیوسته به گام‌های استدلال مدنظر و استدلال‌های نشئت گرفته از آن رجوع می‌کند گویی از مخاطب انتظار دارد که با ارجاع چندین باره به گام‌های استدلال اصلی که در ضمیمه کتاب نیز قید شده است، مطالب را دنبال کرده و سعی کند با آهسته خوانی مفاهیم را درک کند. 

   درمود کستلو در تفسیری بر این کتاب می‌نویسد: «کتاب حاضر، با مطالب خود، درگیر رابطۀ متضادی می‌شود که ازنظرِ شکاکان مابین مزیتِ شناختیِ عکاسی و ویژگی هنری آن وجود دارد. بدین طریق، مانع از تأکید بیش از اندازه بر مزیت‌شناختی عکاسی شده و اجازه نمی‌دهد که تمرکز بر ویژگیِ‌شناختی عکاسی روند کلی فلسفۀ عکاسی را مشخص کند. این کتاب به ما ثابت می‌کند که مزیت‌شناختی عکاسی به قیمت از دست دادنِ توانایی‌های هنری تمام نمی‌شود. وجود تعادل و هماهنگی میان مزیت‌شناختی و ویژگی‌های هنری به این بستگی دارد که یک عکاس چگونه از ویژگی‌های هنری عکاسی استفاده می‌کند یا، باتوجه به گفته‌های لوپس، به این بستگی دارد که یک عکاس چگونه از چهار هنر عکاسی استفاده می‌کند.»