کتاب «ذن در هنر عکاسی خیابانی» نوشته اریک کیم و ترجمه‌ی نیما رجبی و شاهین غفاری از سوی انتشارات تیسا به چاپ دوم رسید.

   علاقه‌مندان می‌توانند هم‌اکنون این کتاب را که در ۳۴۰ صفحه و با تیراژ ۵۰۰ نسخه به چاپ رسیده است، هم‌اکنون از «فروشگاه آنلاین کتاب عکاسی» خریداری کرده و در سراسر کشور تحویل بگیرند.

   «ذن در هنر عکاسی خیابانی» به گفته‌ی اریک کیم مجموعه‌ای از مقاله‌های مورد علاقه‌ی وی درباره ذن، تائوئیسم، بودیسم و سایر تفکرات فلسفی‌اش در انطباق با عکاسی خیابانی و جنبه‌های معنوی زندگی و نیز عکاسی به عنوان یک شیوه زندگی است؛ جایی که از فسلفه به عنوان بهانه‌ای برای بهتر عکاسی کردن و از عکاسی کردن بهانه‌ای برای بهتر زیستن و روشنگری بهره برده است.

   اریک کیم در این کتاب با ارائه راهکارهایی به ما یادآور می‌شود بیش از تجسم هر هدفی و فراتر از هر نوع فعالیتی چه در قالب عکاسی، هنر و یا هنر نوع فعالیتی می‌بایست خود زندگی را گرامی داشت. در این کتاب علاوه بر آشنایی بیشتر با افکار و فسلفه اریک کیم و تکمیل روش‌های عکاسی خیابانی، نکات قابل تاملی را می خوانیم که می تواند نگرش ما را به زندگی و فعالیتمان یعنی عکاسی به عنوان وجهی از کار و زندگی و هنر تکمیل کند.

   از طرفی هم شاید بتوان گفت این کتاب به نوعی تکمیل کننده کتاب «عکاسی خیابانی با اریک کیم» است. در کتاب عکاسی خیابانی بیشتر با مباحث مقدماتی و نظری عکاسی خیابانی، تمرین‌هایی برای رهایی از ترس از عکاسی در خیابان و برخی تمرین‌های تکنیکی آشنا شدیم و در این کتاب علاوه بر بعضی روش و‌ها تکنیک‌های عکاسی خیابانی بیشتر با نحوه به کارگیری جنبه‌های درونی و ذهنی و مباحث نظری، معنوی و فلسفی در عکاسی خیابانی و به طور کلی در نزدگی سروکار داریم؛ مطالبی که شاید آنچنان پر راز و رمز نباشد ولی قطعا موثر است.

   در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم: «فلسفه اریک کیم فارغ از موضوع عکاسی ما را به آرامش دعوت می کند  و توصیه هایی هم برای دستیابی و حفظ آن دارد. این دیدگاهی است که در جای جای کتاب اریک کیم دیده می شود.

   در این کتاب یاد می‌گیریم که چگونه با به کار گرفتن روش‌های متفاوات اجازه ندهیم عوامل بیرونی به راحتی آرامش ما را به هم بزنند و از طرفی انرژی مان را صرف اموری کنیم که در اختیار ما هستند. در این کتاب متوجه می‌شویم که اریک کیم فلسفه مورد علاقه‌اش را جدی گرفته و بسیار تمایل دارد که این فسلفه را وارد زندگی رومزه‌اش کند.

   فلسفه‌ای که هر فرد برای زندگی‌اش انتخاب می‌کند باید متناسب با شخصیت و شرایط خودش باشد و از جایی که اریک کیم کره‌ای و امریکایی است به نظر می‌رسد دیدگاه شرقی او در انتخاب ذن و تائوئیسم به عنوان فسلفه مورد علاقه‌اش تاثیر بسزایی داشت.

   فلسفه‌ای که انسان را کنشگری فعال و پرشور می‌داند و او را به دل فعالیت‌های اجتماعی می‌کشد و این نشانگر این است که هنگام فعالیت‌های روزانه در آن واحد می‌توانیم هم بازیگر باشم و هم مشاهده‌گر. این کاری است که اریک کیم می‌کند، دوربین عکاسی و خود او بهترین مشاهده گرهای او هستند. گویی در زندگی روزمره و با چشم‌های باز مشغول مراقبه است. و از طرفی به عنوان یک ناظر، فعالیت و شخصیتش را مدام بررسی می‌کند.»