ژاک آنری لارتیگ. Ju Jitsu، حوالی ۱۹۱۳
قاعده طلایی «سریع کار کردن» است. چرا که برای کادربندی، ترکیب‌بندی و فوکس وقت این را ندارید که از خودتان بپرسید چه کار باید بکنم. فقط مجبورید به غریزه و شهودتان و وضوح عکس‌تان تکیه کنید.
ژاک آنری لارتیگ
ژاک آنری لارتیگ با ثبت لحظات شگفت‌انگیز پرشماری که طی یک دوران کاری طولانی گرفته یقیناً واکنش‌های سریعی داشته. مهارت در بازی تنیس مسلماً در واکنش به لحظات گذرا کمک‌حال او بوده. او همچنین از طرف عکاسان همکارش بسیار مورد ستایش قرار گرفته است. ریچارد اودان از کار او حمایت کرد و مؤلف اولین کتاب لارتیگ با عنوان «خاطرات یک قرن» بود.
در شب گشایش نمایش مهم لارتیگ در موزه هنر مدرن به سال ۱۹۶۳، یکی از خبره‌ترین و محترم‌ترین عکاسان نسل او و کسی که به‌راحتی از کسی تعریف نمی‌کند، اودان، این متن را برای او نوشت، جملاتی که هر عکاسی با دیدنش قند در دلش آب می‌شود:
«این یکی از تأثیرگذارترین تجارب زندگی‌ام بود. تو مرا به‌درون جهانت بردی و آیا مگر در نهایت این هدف هنر نیست؟»
برای مطالعه‌ی بیشتر درباره‌ی ژاک آنری لارتیگ، مقاله «تقویم عکاسی: ژاک آنری لارتیگ» را بخوانید.
