حسرتی، نگاهی و آهی

توضیحات

ناهید طباطبائی در پیشگفتار این کتاب می‌نویسد:

سرگذشت و زندگی صادق هدایت، اگر نه بیش از آثارش، هم قدر آن خواندنی و دانستنی است. در مورد او چه می‌توان گفت که نگفته باشند؟ گفتنی‌ها را بار‌ها و بار‌ها گفته‌اند، سرگذشتش را می‌دانیم، آثارش را خوانده‌ایم، تنهایی‌اش را لمس کرده‌ایم و همواره مرگ را در کنار او دیده‌ایم، اما با همه این‌ها هنوز ناگفته‌ها بیش از گفته هاست.

زندگی او اگر نه بیش از آثارش، هم قدر آن بی‌همتا، تلخ، نافذ و کنجکاوی بر انگیز است. به راستی صادق هدایت که بود؟ نویسنده‌ای که به بهای همه چیزش می‌خواست ببیند، بیندیشد و بفهمد. نویسنده‌ای حاصل زمانه خویش، حاصل فرهنگ شرق و غرب، حاصل اندیشه خیام و کافکا، حاصل مبارزه استبداد و آزادی و حاصل تمامی تضادهای معنوی و مادی که جان نویسنده را در منگنه خود می‌فشارد و او را عاصی می‌کند. اما او با ابزار خود یعنی با هوش و درک عمیقش، با فرهنگ استثنائی‌اش و نیز با طنز تلخش به تبیین این تضاد‌ها می‌کوشد و بیش از هر کس دیگر در زمانه خود، آینه تمام نمای هستی می‌گردد.

اغلب تصویر هدایت را در قابی سیاه از ابهام‌ها، انتقاد‌ها و کج فهمی‌ها و سر انجام در قابی از جنس مرگ بر طاقچه ادبیات معاصر ایران نشانده‌اند و این خود بیننده را وا می‌دارد تا به شتاب از برابر آن بگذرد. اما در این مجموعه ، ما عکس‌های هدایت را در قاب زندگی می‌بینیم، هدایتی که می‌خندد، شوخی می‌کند وعکس یادگاری می‌گیرد. هدایتی که راست از میان عکس‌هایش بر دل ما می‌نشیند و تنهایی هنرمند در زمانه ناسازگار را نمایش می‌دهد و این درست‌‌ همان چیزی است که هدایت را یگانه می‌سازد.

توضیحات تکمیلی