کتاب جنابِ عالی

توضیحات

این کتاب مجموعه‌ای از عکس‌ها و نقاشی‌های احمد عالی است که به خواست و تشویق محمدرضا بهمن‌پور برای چاپ و نشر در اختیار وی قرار گرفته‌است.

احمد عالی متولد ۱۳۱۴، فعالیت هنری خود را با نقاشی آغاز کرد و در نهایت راه نوجویی در نقاشی را در رسانه‌ای دیگر یعنی عکاسی یافته و در ابتدای دهه ۴۰ به آن روی می‌آورد. وی توانست اولین نمایشگاه انفرادی عکس خود را در سال ۱۳۴۲ در تالار فرهنگ برگزار و در پی آن تا کنون در بیش از ۱۰ نمایشگاه آثار خود را عرضه کند. 

مهران مهاجر در مقدمه‌ی این کتاب می‌نویسد: «راه افتادم و به جستجوی احمد عالی و کارهایش رفتم. نمی‌دانم در پی چه چیزی راه افتادم. آیا این عشقی شخصی به این آدم بود یا در پی خشت بنیادین عکاسی هنری ایران بودم. بیست و چند سال است او را می‌شناسم. هیچ‌گاه شاگرد مستقیم او نبودم و سر کلاسش ننشسته‌ام. اما بیست و چند سال است شاگردش بوده‌ام و او بسیار به من آموخته و دریغ که من شاید اندک آموخته‌باشم. دوستش داشته‌ام – و این سخنی است اضافی چرا که او بی‌اندازه دوست‌داشتنی است.

در این سال‌ها بسیار او را دیده‌ام و بارها به او دم زده‌ام. دیده‌ام چه کارهایی کرده و چه راه‌هایی راه رفته و چه کارهایی می‌کند و چه راه‌هایی را می‌خواهد برود. چه آهسته راه رفته اما چه اندازه این راه را – یا بهتر بگویم راه‌ها را – هوشیارانه شکافته و پیش رفته. رفتم تا ببینم او این راه‌ها را چگونه رفته‌است. چگونه نقاشی واقع‌گرا به عکاسی روی می‌آورد و عکاسی می‌کند. پیدا کنم چه می‌شود که حدود پنج‌دهه پیش آدمی به این شکل به عکاسی روی می‌آورد. نقاشی جوان که در اواخر دهه‌ی ۱۳۳۰ در پی نوجویی در نقاشی برمی‌آید، با دیگر نقاشان نوگرا به حشر و نشر می‌نشیند و در نهایت راه نوجویی را در رسانه‌ای دیگر یعنی عکاسی می‌بیند.

عکس‌های احمد عالی جهان را چنان باز می‌نمایاند که یا کم‌تر چنین دیده‌بودیم و یا در بیشتر موارد یک‌سره حاصل چینش و نگرش خاص او بود. حال او در نقاشی‌های اخیرش عکس‌های نادیدنی و نادیده‌انگاشته‌اش را بر ما چنان بیدار می‌کند که پیش‌تر در خود عکس‌هایش ندیده بودیم. او با نقاشی‌اش می‌خواهد عکس‌های نادیدنی‌اش را ببینیم. پرده‌ی نقاشی‌اش بر‌ای عکس‌ها پرده می‌افکند و هم‌هنگام از آن‌ها پرده بر‌می‌دارد.»

توضیحات تکمیلی