نویسندگان: سیامک حاجی محمد

گری وینوگراند، اما به صورتی آگاهانه این مسیر را وارونه طی می‌کند. سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌ی وی در ایجاد کردن خُلل و فُرج معنایی در تصویر، آن ابزاری است که او توسط آن اجازه‌ی تماس مخاطب با طنز را می‌هد.

آدم‌هایی که می‌آیند داخل، آدم‌هایی می‌روند بیرون اما هیچ کدام‌شان این‌جا نیستند.