نمایشگاه گروهی «چشم و چراغ» با شعار «در لالهزار برای لالهزار»، در آدینه ۲ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۵ تا ۲۰ در مجموعهی فرهنگی اتحادیه با حضور هنرمندانی از حوزههای نقاشی، عکاسی و آثار هنرجویان هنرستان هنرهای زیبا به منظور معرفی این هنرمندان و رونق بخشیدن به حیطه هنرهای تجسمی افتتاح شده و تا ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ هر روز از ساعت ۱۱ صبح تا ۱۹ میزبان بازدیدکنندگان خواهد بود.
این رویداد بازتابگر آثاریست که توسط گروه هنری «گردون» و با تمرکز بر خیابان و محلهی لالهزار بهعنوان یکی از مهمترین مراکز فرهنگی و تاریخی شهر تهران جمعآوری و نمایش داده میشوند.
در بیانهی نمایشگاه چنین آمده است:
اگر بتوانید لختی در خیابان به بند کشیده با کابلها و چراغها و گاریها و موتورها بایستید و چشمها را ببندید، و از میانهی هیاهوی روزانه تجارتخانهها، به سکوت خیابان سرخورده و ماتم گرفته گوش فرا دهید، خواهید توانست از کرانه دود و ترافیک و فریاد قدم فرا نهاده و به مرکز فرهنگ تجدد تهران قدم گذارید: گویی پردهی تئاتر کنار میرود و شما به ضیافت کافهها و سینماها و هتلها و عمارتها دعوت میشوید. مشاهیر شهر چون ارواحی سرگردان از کوچههای مملو از انبارهای بیانتهای سیمها و لامپها بیرون آمده و روایت جشنها و تجمعات و جلسات فرهنگیشان را با شما به اشتراک میگذارند. از جوانه زدن فرهنگ تجدد ایرانی در خیابانی بلند سخن میگویند، از نگاشته شدن فرمان مشروطه توسط پیرنیا تا اوج گرفتن صدای ماه بر زمین، از آنونس تئاتر نوشین تا جمعهای روشنفکری گراند هتل، از پیادهروی با لباسهای اتو خورده تا کالسکههای مجلل که در خیابانی سنگ فرش از جلوی چشمها رژه میرفتند، از مارکوف و معماری آرت دکو تا سینماهای غولپیکر، از نور تا خیال. با تنهی ارابه حامل کالا به زمان حال پرتاب میشوید و با خیابانی مواجه می شوید که از همهی آن قصهها و افسانهها، تنها تولید روشناییاش به جای مانده است. گویی در زمان به عقب میرود این خیابان و «زار» که زمانی پسوند مکان بر «لاله» بود به معنای انبوهی، اکنون به معنای دگرش رسیده است و در حال زاری بر لالهی نشکفتهی خیابانی است که از بد حادثه رشد و پیشرفتش متوقف شده است. گروه هنری گردون بر آن شد این بار نوری بتاباند به بد و خوب لالهزار آنجور که خود را برایمان آشکار کرده تا فرجی باشد. فرجی که آرام آرام اتفاق بیفتد پس از این شدتی که هست. پس در خیابان ایستادیم و نگریستیم توامان با درد و امید و حسرت و شگفتی بر سرمایهی شهر که هر وجبش میتواند خاطرهانگیز و زیبا و درآمد زا باشد، اما هنر شاید آن باشد که چشمْ بسته ایستاد و رؤیا بافت و امید بست به آیندهای که دوباره لالههای شهر میتابند و خون فرهنگ بر رگان خشک خیابان بَلازده بازگشته است. شما نیز دعوتید به ضیافت هنر: نگریستن و بافتن و تاباندن و «ایستادن».
این نمایشگاه در سه بخش نقاشی، عکاسی و آثار هنرجویان هنرستان هنرهای زیبا که هر کدام نمایشگاه گردان خاص خود را دارا هستند به ارائهی آثار هنرمندان میپردازد.
بخش عکاسی
نمایشگاه گردان: کیوان موسوی اقدم
هنرمندان: کیارش تمدن، ماهور زهرایی، سوگل غزنوی، محمود محرومی و کیوان موسوی اقدم
بخش نقاشی
نمایشگاه گردان: امیر شلمانی
هنرمندان: شیدا آذری، محسن احتشامی، ثمیلا امیرابراهیمی، فریما تابعی، غزاله توکلمند، محسن حسینمردی، امیر شلمانی، کسرا شریفی، شایا شهرستانی، ترانه صادقیان، مانی غلامی، هدا کدخدا، شیدا گرجیدوز، کامبیز موسوی اقدم، مهتاب نعمت الهی و هوشنگ هاتفی
هنرجویان هنرستان هنر زیبا
نمایشگاه گردان: شیدا گرجیدوز
هنرمندان: غزال حاتمی، مهتا شاهپورزاده، خورشید شیرواندهی، آیلین قلیزاده، یلدا محبی، سحر مهدیپور، نگار ظروفچی




زمان: ۲ تا ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۱ صبح تا ۱۹
مکان: تهران، خیابان لالهزار جنوبی، کوچهی اتحادیه، خانهی اتحادیه طهران