نشر نظر پنجشنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۴ از ساعت ۵/۳۰ عصر همزمان با جشن مهرگان جشن انتشار کتاب «گذاری در سرزمین زرتشتیان» را در «حیات نظر» برگزار می‌کند.
نشر نظر با خشنودی و در پرتو اشه
شما یاران نیک‌اندیش را به آیین جشن انتشار
کتاب «زرتشتیان» فرا می‌خواند.
این گردهمایی مینوی و فرهنگی به پاسداشت فروهران پاک و برای گرامیداشت میراث درخشان این آیین کهن با حضور پرویز ورجاوند، کاوه کاظمی، محمودرضا بهمن‌پور و البرز کاظمی
و امضای کتاب برگزار خواهد شد.
به همراه نمایش برشی از فیلم بلندی درباره کاوه کاظمی به کارگردانی و فیلمبرداری البرز کاظمی
زمان: پنجشنبه ۱۰ مهرماه، ساعت ۵/۳۰ عصر در حیات نظر
نشانی: خیابان ایرانشهر جنوبی، کوچه علی‌اکبردهخدای غربی، شماره ۲
کتاب «گذاری در سرزمین زرتشتیان» هفتمین کتاب عکس کاوه کاظمی است که طی سال‌های اخیر توسط نشر نظر منتشر شده است.
«گذاری در سرزمین زرتشتیان» با عکس‌های کاوه کاظمی و مقدمه: تورج دریایی، کاوه کاظمی با ترجمه: سحر دولتشاهی، دو میلیون تومان قیمت دارد که در مراسم رونمایی با ۲۰ درصد تخفیف عرضه خواهد شد.
در مقدمه کتاب آمده است:
به نام دادار اهورمزد
کتابی که پیش رو دارید عکس‌های فوق‌العاده‌ای است از زندگی افراد، مراسم و بناهای زرتشتیان ایران‌زمین در دوران ما. اهمیت کتاب کاوه کاظمی آن است که دنیای زرتشتیان را در یزد، تهران و شهرهای کوچک و دیگر مکان‌های مقدسی که آنها در آن زیست می‌کنند پیش چشم ما می‌گشاید.
آنچه این عکس‌ها به ما می‌آموزند زنده بودن رسم و رسوم باستانی ما است که از دورۀ ساسانی به شکل تقریباً یکسانی در فلات ایران وجود داشته است و ما در متون پهلوی ساسانی و پساساسانی و گاه در متون عربی و فارسی دربارۀ آنها اطلاع کسب می‌کنیم.
البته که مراسم و سنت‌ها همیشه در حال تغییر و تحول‌اند، اما تدوام آنها نیز در همین کتاب نمایانده شده است. اکنون، پس از هزار و چند صد سال، و از طریق لنز دوربین کاوه کاظمی، ما می‌توانیم از این آیین‌ها و سنت‌ها و مراسم مهم به‌دینان تصور درست‌تری داشته باشیم.
عکاس در سفرهای متعدد خود در طی سال‌ها به ده‌های زرتشتی، از جمله تفت و شریف‌آباد و چم، و آتشکده و استودان چم که امروزه متروکه شده است، و یزد و تهران سر زده است و از مراسمی که کمتر دربارۀ آنها سخن رفته، به‌مانند نوزوتی و اوستا‌خوانی و همچنین جشن‌های سده و تولد اشو زرتشت، عکس‌برداری کرده است.
از عکاس و نشر نظرتشکر می‌کنم که با فراهم آوردن این کتاب ما را با گذشته و هم‌وطنان به‌دین امروزی آشناتر کرده‌اند.
دکتر تورج دریایی
رییس مرکز ایران‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا در ارواین
اولین بار که از زرتشتیان عکس گرفتم دو سه سال از انقلاب گذشته بود: در سفری ناگهانی به یزد رفته بودم و، سیزده چهارده سال بعد، تصمیم گرفتم که آن را به طور کامل عکاسی کنم و بصورت گزارش مصور در مجلات بین‌المللی منتشر کنم. مدت‌ها از روزهای داغ دهه‌های ۵۰ و ۶۰ گذشته بود و من، که نمی‌خواستم فقط روی وقایع خبری تمرکز داشته باشم، دائم درصدد یافتن سوژه‌های جدید بودم. در این جستجوها کششی هم نسبت به گذشته‌های باستانی ایران در خود حس می‌کردم و دوست داشتم زرتشتیان را، هرچه طبیعی‌تر، در بافت زیست و آداب و سنن خود و به دور از نشان دادن زندگی مدرن امروزی‌شان، به تصویر دربیاورم.
باری، با اتومبیل شخصی خود و وسایل عکاسی عازم یزد شدم و به تجسس در مکان‌های آشنا پرداختم. نوروز بود و من میهمان دوستی یزدی بودم که از تهران به منزل پدرومادری در یزد رفته بود و از من هم دعوت کرده که به او ملحق شوم.
در این سفر به روستاهایی که از گذشته می‌شناختم دوباره سر می‌زدم و با کندوکاوهای فراوان جاهای باستانی جدیدی را کشف می‌کردم. حتی بارها در همان سفر و سفرهای بعد برای بهتر شدن تصاویرم و ثبت با نور دلخواه مجدد به آنجا برمی‌گشتم. سفرها همه مهیج بودند و سرشار از جاذبه‌های مردمی و تصویری.
در بازگشت به تهران، پس از ظهور اسلایدهایم، پروسۀ ادیت را شروع می‌کردم و اگر متوجه می‌شدم که در جایی نقصانی هست یا نتیجه مطلوب نیست، دوباره در سفر بعد به آنجا می‌رفتم تا به نحو بهتری عکاسی کنم. یادم هست که حداقل در سه نوبت از آتش آدریان یزد عکاسی کردم، ولی فقط آخرین دفعه که به آنجا رفتم موفق شدم به طور دلخواه آن را ثبت کنم. آتشکده تاریک بود و نور آتش برای عکاسی مطلوب کفایت نمی‌کرد.
هر دفعه از مردم شهر و روستا راجع به اعیاد و روزهای جشن در تقویمشان سؤال می‌کردم و به این ترتیب، اطلاعات و طبعاً سوژه برای عکاسی بیشتر می‌شد و در سفر بعد به آن سمت‌وسو می‌رفتم. تقریباً به تمام روستاهای اطراف یزد سر زدم و عکاسی کردم. به کرمان هم رفتم، ولی آنجا را به اندازۀ یزد جذاب نیافتم.
در تهران هم پیگیر مراسم سنتی‌مذهبی بودم و در جشن سده، سدره‌پوشی، نوروز، گاهان‌بار و دیگر مراسم شرکت می‌کردم. یک بار که سرزده به آدریان (آتشکده) تهران سرزدم خوشبختانه مراسمی در جریان بود که هر پانزده بیست سال یک بار اتفاق می‌افتد و به آن نوزوتی می‌گویند: مراسم تحلیف موبدی که در مقام موبد موبدان قرار می‌گیرد.
اکنون، بعد از بیست و چهار پنج سال، مجموعۀ عکس‌هایی که در طی سفرهای مختلف گرفته‌ام به صورت کتاب ارائه می‌شود. بسیاری از مکان‌هایی که در این مجموعه آمده‌اند دیگر به شکل سابق وجود ندارند و در تحولات آخر قرن بیست و بازسازی‌ها و آبادانی‌های قرن بیست‌و‌یکم از دست رفته‌اند.
این کتاب عکسْ سفری کاملاً شخصی است به گذشتۀ کهن ایران. با من در این سفر همگام شوید.
کاوه کاظمی
پاییز ۱۴۰۳
درباره عکاس
کاوه کاظمی در ۲۵ مهرماه ۱۳۳۱ در تهران به دنیا آمد. در چهار دهه‌ی گذشته، او به‌عنوان عکاس خبری آزاد با رسانه‌های بین‌المللی بزرگ جهان همکاری کرده. تصاویر او خصوصاً در روزنامه‌های نیوزویک، نیویورک‌تایمز، اشترن، اشپیگل، پاری مَچ، اکسپرس، مجله فیگارو، و جئو منتشر شدهاند. عکس سرباز گریان که در روزهای نخستین جنگ ایران و عراق گرفته‌شده است، معروفیت جهانی پیدا کرد و جزء آثار کلاسیک جنگ به شمار میرود.
او با سفر به کشورهای مختلف مانند ایرلند شمالی، لبنان، نیکاراگوئه، کوبا، یوگسلاوی، افغانستان، اندونزی، سوریه، قبرس، آذربایجان و عراق (در زمان جنگ خلیج‌فارس) دامنه‌ی عکاسی خود را توسعه داده و اکنون در زادگاهش ایران زندگی می‌کند و همچنان به کار و عکاسی در منطقه مشغول است.
پوشش خبری آغاز درگیری‌ها در سوریه در سال ۱۳۹۱، بعد از آزادی موصل در سال ۱۳۹۶ و حضور در بین شبه‌نظامیان فارک کلمبیا پس از قرارداد صلح در سال ۱۳۹۵، جزء آخرین گزارش‌های برون‌مرزی کاظمی هست. عکس‌های کاظمی از انقلاب ایران و دیگر کشورهای جهان تا به امروز، در سایت اینترنتی آژانس عکس گِتی قرار گرفته‌اند.
کاوه کاظمی پیش از این، نمایشگاه «قشقایی» را در خرداد ۱۳۸۵ در گالری اعتماد و نمایشگاه «زرتشتیان» را در آبان ۱۳۹۰ در گالری شش برگزار کرد. نمایشگاه عکس «انقلابیون» اردیبهشت ۱۳۹۶ در گالری آران همزمان با رونمایی کتاب برگزار شد.
برای سفارش آنلاین مجموعه کتاب‌های کاوه کاظمی، از جمله کتاب‌های بازگشت طالبان، افغانستان سرزمین خسته از جفا، انقلابیون ، سایه‌ها و یادها ، آشوب و آرام ایرلند شمالی و خلیج فارس صحنه جنگ‌های بی‌پایان، عراق ۱۳۶۹ ، به سایت نشر نظر مراجعه کنید.