محمدرضا میرزایی

محمدرضا میرزایی، عکاس و نویسنده‌ای درباره عکاسی است. او فارغ التحصیل کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از دانشگاه پنسیلوانیا است، جایی که در آن به تدریس عکاسی نیز پرداخته است.
عکس‌های میرزایی در نمایشگاه های انفرادی و گروهی متعددی در ایران و جهان به نمایش درآمده‌اند که در این میان می‌توان به آخرین نمایشگاه‌های او در تهران، «عکس‌های جدید» در گالری شماره ۶ و «عکس‌های جدیدتر» در گالری اُ در سال ۱۳۹۳ و نمایشگاه «تا زود» در گالری مایکمرا فوتوگرافیا کونتمپورئانا در راونا در ایتالیا در سال ۱۳۹۴ اشاره کرد.
او در سال ۲۰۱۳ در آکادمی هنرهای راونا و در سال ۲۰۰۹ در مدرسه عکاسی اوسرواتوریو گوالینو در شهر تورین ایتالیا و در سال ۱۳۹۲ در فرهنگستان هنر به سخنرانی پرداخته و پس از شیرین نشاط، دومین عکاس ایرانی است که آثارش در دوسالانه فوتوگرافیکا بوگوتا به نمایش درآمده اند.
از عکس‌های میرزایی تا کنون دو کتاب به نام‌های «اینک خورشید می‌دمد» توسط انتشارات دانشگاه پنسیلوانیا در آمریکا و «چیزی که ندارم» توسط انتشارات ادیتزیونی دل برادیپو در ایتالیا منتشرشده است. میرزایی یکی از داوران فوتوبوک اوارد در سال ۲۰۱۱، سردبیر ماهنامه دیده، کیوریتور شماره ی ویژه ی ایران مجله‌ی لنداسکیپ استوریز و همچنین دبیر مهمان شماره ی ۵۱ فصلنامه ی حرفه:هنرمند بود که به عکاسی معاصر ایتالیا اختصاص داشت. او در سال ۱۳۹۴ نمایشگاه «بهترین کتاب‌‌عکس‌های همه‌ی زمان‌ها» در مرکز هنر معاصر سازماناب را سازماندهی کرد که در کنار این نمایشگاه مجموعه یادداشت‌هایی از میرزایی و شارلوت کاتن با عنوان «حضور توأمان قدیم و جدید» نیز به چاپ رسید.