عکاسی و نظریه

توضیحات

این کتاب، در دو راستای نقد نظری و عملی، نگاهی است از زاویه دید رویکردهای ساختارگرایی و پساساختارگرایی به دنیای عکاسی و مقایسه میان این دو. به شکل دقیق‌تر،این کتاب تلاش دارد ابتدا  در سطح نظری، از نگاه ساختارگرایانه، طبیعت عکس به مثابه نشانه تصویری، مقتضیات زبان‌شناسانه عکاسی، و مولفه‌های ساختاری درونی رسانه عکاسی را تحلیل کند و این نکته را معلوم دارد که تصویر عکاسی در ذات خود واجد چه ماهیت نشانه‌شناختی و مولفه‌های ساختاری خودبسنده‌ای است؛ وجه افتراق عکس از باقی انواع تصاویر کدام است؛ چه اصولی را می‌توان ذاتی رسانه عکاسی برشمرد و جه نوع آثاری در تاریخ عکاسی با عطف به این مولفه‌های ساختاری و نشانه‌شناختی به وجود آمده‌اند.

در گام بعد، در صدد آن است تا این مسئله را روشن کند که رویکرد پساساختارگرا موجب چه نوع دگرگونی‌هایی در زیر ساخت‌ها با ساختار‌های اصلی رسانه عکاسی و طبیعت نشانه‌ای عکس شدهاست و مصادیق عینی این دگرونی‌ها در تاریخ عکاسی کدام‌اند. به همین ترتیب، این کتاب برای روشن‌تر شدن مسئله، در سطح عملی، آثار رابرت فرانک و سیندی شرمن را، به منزله نمونه‌های تجربیات عکاسی ساختارگرایانه و پساساختارگرایانه، برای نقد برگزیدهاست تا ضمن به کارگیری روش‌ها و استراتژی‌های نقد عملی این دو نظریه، دلایلی برای اثبات یافته‌های نظری خود ارائه کند و معلوم دارد که این دو عکاس چگونه با اصول رسانه خود وارد تعامل می‌شوند، تا چه اندازه به آن وفادار می‌مانند، و در چه جاهایی آن را دگرگون می‌کنند و حدود خلاقیت، اصالت، و بیان شخصی آن‌ها تا کجاست.

و در ‌‌نهایت اینکه، پس از استخراج مفاهیم کلیدی، با ترتیب گذاری و صورت بندی جدید، مقتضیات نگاه ساختارگرایانه و پساساختارگرایانه در نقد عکس را در هر دو راستای نظری و عملی، همراه با زمینه‌های هنر مدرن و پسامدرن، به عنوان پیامدهای کلی تر این دو نظریه، مورد مقایسه تطبیقی قرار دهد تا بدین وسیله ویژگی‌ها، تفاوت‌ها، و اهمیت خاص رویکرد هر یک از این نظریه‌ها در دنیای عکاسی را در کنار هم بسنجد و تحلیل کند.

توضیحات تکمیلی