گوهر دشتی – عکاسی، با استفاده از قاب شدگی اتفاقات و عناصر و رویدادهای مهم، در خدمت ذهن عکاس عمل می کند و ما را از بینش لحظه ای، به تفکری طولانی وا می دارد که به چرایی حضور عناصر در تصویر بیندیشیم، عناصری که می توانند دردها و رنجها را به تصویر کشند.
ثبت حقیقت توسط دوربین، توانایی انکار ناپذیر عکاسی است. همگان، فجایع بزرگ را از طریق عکس باور می کنند زیرا سکون عکس و ثابت بودن قاب، ضربه محکمی بر ذهن مخاطب وارد می کند و گریزی از ثبت لحظه حقیقت نیست.
عکس برتر ورلد پرس فوتو ۲۰۰۴، عکسی است از آکوداتا، عکاس هندی که زن هندی را درحال عزاداری برای مرگ یکی از بستگانش که در فاجعه سونامی اخیر جنوب شرقی آسیا کشته شده است، نشان می دهد، که در روز ۲۸دسامبر ۲۰۰۴در کودالورتامیلنا گرفته شده است.
عکس داتا، قدرت تصویری خاصی دارد. ترکیب بندی بسیار قوی از لحظه ای واقعی و پر از درد و رنج. عکاس با تمرکز بر حضور زن در حال عزاداری، رنج باقی مانده از فاجعه را نشان میدهد، نه رعب و وحشت و اجسادی که قربانی فاجعه شده اند و با پنهان کردن و خارج قاب قرار دادن بقیه قسمت های جسد، وحشت زدگی را از تصویر می زداید و اجازه تآمل بیشتری به مخاطب می دهد تا بتواند به عکس خیره شود. داتا، تاکید می کند، سرنوشت بازماندگان بیشتر از مردگان اهمیت دارد و پیام او در کادری پویا و خشن و موثر عمل می کند.
اگر از کادر عکاس کمی فراتر رویم با جسدی روبرو هستیم که بر عمق فاجعه موثر نیست، زیرا مخاطبان با دیدن اجساد و مردگان در حالت های وحشتناک مرگ در این فاجعه گامی به جلو نمی روند، چرا که آنها مرده اند، اما داتا با تمرکز زیرکانه و آگاهی از تاثیر عکس لحظه ای و شناخت زیباشناسانه فرمی عکس ، مخاطبان را به همیاری با بازماندگان بر می انگیزد و عکس او بر افکار عمومی تاثیر می گذارد. این بهترین نتیجه عکس خبری است .
