نمایشگاه نقاشی حامد بهروزکار با عنوان «رویاهای ایرانیان» ساعت ۱۶ روز جمعه  دی ماه در گالری سیحون افتتاح می‌شود.
 

بهنام بهزادی دربارهٔ این نمایشگاه نوشته است: 

 «درست بیست و پنج سال پیش بود که در مسابقات هنری دانش آموزان کشور با حامد بهروزکار آشنا شدم. واسطه‏ ی این آشنایی، نقاشی‏‌هایی از او بود. یک کپی برابر با اصل از یکی از عکس‏‌های نصراله کسرائیان که با پاستل‏ گچی کشیده بود. شاید حاصل تعریفی از نقاشی در روزهای جوانی، که می‌‏بایست تا حد ‌‌نهایت واقع‏گرایانه باشد یا شاید هم نتیجه ‏ی جذب ه‏ای ناخودآگاه به یک تصویر بومی. حامد بهروزکاری که آن روز‌ها می‌‏ شناختم علاقه یا شاید تعصب عجیبی به هنرهای ایرانی داشت. ازشعر و خط فارسی گرفته تا صنایع دستی‏. از نگارگری و کتاب‏ آرایی ایرانی تا معماری سنتی و مذهبی و البته در پس زمینه همه‏ ی این‌ها همواره موسیقی ایرانی هم شنیده می‌‏شد. 
 

لطیفه‏ ی زندگی اینکه کسی مثل او برای تحصیل رشته نقاشی سر از اصفهان درآورد تا مشعوف شهری شود که عصاره‏ ی تاریخی همه‏ ی این‌ها بود، تا جایی که سفر تحصیلی چند سال ه‏اش به اقامتی چهارده، پانزده ساله بدل شد. و لطیفه‏ ی هنر اینکه انگار هنرمندان، همه‏ ی عمر به دل مشغولی‏‌هایشان وفادار می‌‏ مانند یا دل مشغولی‏‌هایشان آن‏‌ها را رها‏ نمی‌‏کند. دست‏کم حامد بهروزکاری که من در این ربع قرن می‌‏شناسم این‏طوری است. حرکت‏اش از واقع‏گرایی روزهای جوانی، به انتزاعی رسید که حالا در معرض تماشای ما است اما از دید من به عنوان یک بیننده ‏ی عادی علاقمند، همچنان شامل‌‌ همان دل مشغولی‏‌های همیشگی است.
 

در ترکیب بندی‏‌هایی که‌گاه نگارگری و گاهی معماری ایرانی اسلامی را تداعی می‌‏کند، نقش‏‌هایی را می‌‏بینم که شاکل ه‏ای اصلیشان از حروفی به خط نستعلیق می‌‏آید اما نه خط‏اند و نه خوشنویسی. گاهی هم مُهرهای قدیمی و تکه‏‌های کاشی‏ مانند مکرری در کنار هم می‌‏نشینند تا تصویری بسازند که همه‏ ی این‌ها هست و چیزی بیشتر را هم روایت می‌‏کند. نقاشی‏‌هایی که با کنارهم قرارگرفتن بی‏شمار جزئیات، کل بزرگی را شکل می‌‏ دهند تا یاد‏آور سنت هنری کهن این سرزمین باشند، از کاشی‏ کاری و نگارگری گرفته تا سیاه مشق و فرش و خاتم.
 

عنصر اصلی خواب‌های ایرانی بهروزکار درخت‌ها هستند. درخت‏هایی که‌گاه از باغ‏ ایرانی می‌‏آیند و‌گاه از نگارگری، اما به انتزاعی امروزی رسیده‏‌اند. حتی آدم‌هایش هم تداعی کننده‏ ی درخت‏‌ها هستند، درخت‏‌هایی که از آدم‌های خوابیده شکل گرفته‏‌اند و ما را به خواب‏‌های نقاش می‌‏برند. خواب‏‌هایی که روشن و رنگین‏‌اند و مثل‌‌ همان سال‏‌های جوانی همچنان پر از امید و خوش‏بینی. شاید هم برای آنکه در بیداری‏اش این‏طور ساعت‏‌ها، روز‌ها و ماه‏‌های متمادی را صرف کیمیای آفرینش یک‏ خواب پر از جزئیات می‌‏ کند، خواب‏‌ها باید شیرین باشند». 
 

حامد بهروزکار فارغ التحصیل نقاشی از دانشگاه آزاد و برنده نهایی در Iranian Contemporary Art به انتخاب ادوارد لوسی اسمیت است و تاکنون چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی برگزار کرده است. 


زمان: ۲۶ دی- ۷ بهمن بازدید: ۱۱- ۱۹

گالری دوشنبه‌ها تعطیل است. 

آدرس: خیابان وزراء، کوچه چهارم، شماره ۱۱، گالری سیحون