هنر مفهومی

توضیحات

این کتاب، مروری دوباره است بر نقطه عطف هنر معاصر که همانا «هنر مفهومی» است. نقطه‌ای که در آن مفهوم کار هنری به عنوان یک شی ء بصری، یا به طور گسترده‌تر تجربه و لذت فضای، به شکلی مستقیم و رادیکال مورد چالش قرار گرفت.

این کتاب با ارائه شرحی روان‌شناختی از هنر مفهومی و با دیدگاه منتقدانه و تاریخی، شش نوع هنر مفهومی را معرفی می‌کند؛ شش روش مختلفی که هنرمندان به واسطه آن‌ها به مقابله با شرح زیبا‌شناسی کار هنری و اهمیت نقش ایده در تولید معنا از فرم‌های بصری پرداختند.این مطلب، مبنای تاریخ جدیدی از هنر مفهومی (نه تنها تاریخ مرتبط با آثار هنری، بلکه تاریخ ایده‌ها) است.

نوشته‌های انتقادی توسط هنرمندان مفهومی، خود بیانگر بخشی از تاریخ این دوره هستند. این کتاب شامل نوشته‌های هنرمندان مفهومی و همچنین فلاسفه و نظریه پردازانی است که آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده‌اند. به علاوه منتقدین و مورخین که با این موج حرکت کرده‌اند.

بخش ۱: پیشینه، ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰؛ رویه‌های اصلی هنر مفهومی در آمریکا، اروپا و ژاپن.
بخش ۲: دستورالعمل، اجرا، مستند سازی؛ ادغام اولین آثار هنری «مفهومی» در دگردیسی هنر موسیقی به فضای نهاد‌های گالری‌ها و نمایشگاه‌های مستند‌های اجرا.
بخش ۳: فرآیند، نظام، مجموعه‌ها؛ در مورد نوعی از هنر مفهومی است که به می‌نیمالیسم ارتباط دارد و ویژگی‌های آرمانگرایانه نظام‌های منطق، ریاضیات و روابط گذرای فضایی را نشان می‌دهد.
بخش ۴: واژه و نشانه؛ نوعی از کار هنری که با نشانه مفهومی ارتباط دارد. هنری که با متون نقاشی شده، چاپ شده و نوشته شده مرتب بوده، و همچنین بر زبان تاکید دارد.
بخش ۵: تصرف، مداخله، روزمرگی؛ هنری که در فرم‌های فرهنگی دیگر مداخله می‌کند و روشی است برای سایر فعالیت‌های فرهنگی و فرم‌های تصویری.
بخش ۶: سیاست و ایدئولوژی؛ هنری که صرفا متون مفهومی سیاسی را بازگو می‌کند.
بخش ۷: نقد نهاد‌ها؛ مربوط است به روابط قدرت که نهادهای مختلف را برای تولید و درک کلی هنر به وجود می‌آورند.
بخش ۸: متاخرین؛ مجموعه‌ای از کارهای هنری فرا مفهومی که امروزه در جهان به نمایش در می‌آیند.

توضیحات تکمیلی